TUMANLARDA
Yosuman deb qo‘yibdilar tumanni,
Ko‘zlar xira, bod bo‘g‘inlar qaqshaydi.
Parda tashlab, oshiradi gumonni,
Tumanlarda xo‘tik toyga o‘xshaydi.
Tumanlarda mudroqlanar fahming ham,
O‘z joningga kelib ketar rahming ham.
Soya tashlab lopillaydi vahming ham,
Namiqqan yo‘l qo‘ng‘ir soyga o‘xshaydi.
O‘z tubini yoritolmas chiroqlar,
Bir qadamda yaqinlaring yiroqlar.
Ko‘zyoshisiz ho‘l bo‘ladi yanoqlar,
O‘z qishlog‘ing o‘zga joyga o‘xshaydi.
Duo ketgan Qo‘qon tumanlariga,
Uchko‘prigi, Buvaydasi... bariga.
Sho‘ng‘iysan-da noma’lumlik qa’riga,
Har odimda holing voyga o‘xshaydi.
Xalqqa rahmat, tutaqish yo‘q, yonish yo‘q,
Arzi-dod yo‘q, ming‘ir-sing‘ir nolish yo‘q.
Uy solishda bir-biridan qolish yo‘q,
To‘yin ko‘rsang, Toshkentboyga o‘xshaydi.
Izlaringni yamlab yutgay tumanlar,
Tuman-tuman bulut tutgay tumanlar.
Boshimizdan qachon ketgay tumanlar?
Tumanlarda quyosh oyga o‘xshaydi.
Iqbol Mirzo
🌐 𝑻𝒆𝒍𝒆𝒈𝒓𝒂𝒎:
@Tme_Otam_Onam