Фильтр публикаций


endi mandayam karamazovlar bor 🪶


Stefan Sveyg “Noma’lum ayol maktubi” ✔




21¿ hah


Topurmanmi bunda nima izlasam?
Ha, minglab kitobdan topdim bir ma’no:
Doimo azobda yashagan odam,
Baxt esa hamisha bo‘lgan istisno.


▪️


Ba’zan insonni baxtli qilish uchun katta harakatlar shart emas. Oddiy, samimiy tabassum, yurakdan aytilgan yaxshi so‘z yoki kichik bir e’tibor—bularning barchasi inson qalbiga iliqlik bag‘ishlaydi.

Dunyoni o‘zgartirish shart emas, biroq kimningdir kunini yorqinroq qilish qo‘limizdan keladi. Chin dildan qilingan har qanday ezgulik, hatto mayda bo‘lsa ham, inson yuragida iliq iz qoldiradi. Tasavvur qiling, kimdir og‘ir kunni boshidan kechiryapti, lekin aynan sizning samimiy bir qarashingiz yoki mehr bilan aytgan so‘zingiz unga umid bag‘ishlaydi. Biz bilmaymiz, lekin ba’zan shunchaki “qanday yuribsan?” degan savol ham kimnidir yolg‘izlikdan olib chiqishi mumkin.

Samimiy bo‘lishdan va boshqalarga mehr ko‘rsatishdan charchamaylik. Chunki ba’zan biz uchun arzimas tuyulgan kichik bir harakat kim uchundir unutilmas baxtga aylanadi.


qanday yaxshi insonlar bilan bir havodan nafas olayotganimizni bilmay yashayabmiz




but how could you live and have no story to tell? ✒️


🤍🏆


bormi?


nafaqat “Martin Iden” balki “Uch qalb” deyarli hamma asarlari


8-Mart muborak! 🌸

Ayollar — bu dunyoning yuragi, ilhom manbai va go‘zallik timsoli. Adabiyot va san’at har doim ularning mehribonligi, sabr-toqati va kuch-qudratini tarannum etgan. Tolstoyning Nataşasi, Dostoyevskiyning Sofyasi yoki Pushkinning Tatyanasi — har biri o‘ziga xos, betakror va ilhomlantiruvchi.

Siz har kuni e’zozlangan, qadrlangan va sevilgan bo‘lishingizni tilayman. Yuragingizni quvonch to‘ldirsin, hayotingiz esa go‘zal sahifalarga boy bo‘lsin!

Bayramingiz muborak! 💐🦋




#review
“Zamonamiz qahramoni” – O‘zligini anglay olmayotgan avlodning fojiasi


M.Yu. Lermontovning “Zamonamiz qahramoni” asari – bu shunchaki roman emas. Bu – inson ruhining eng chuqur, eng qorong‘u burchaklariga nazar tashlashdir. Bu – shunchaki Pechorinning hikoyasi emas, balki har bir davrning o‘z Pechorinlari haqida yozilgan asardir.

Kimdir bu kitobni o‘qib, Pechorinni yoqtirmasligi mumkin. Kimdir unga rahmi keladi. Kimdir esa o‘zini unda ko‘radi. Buni o‘qigach, beixtiyor o‘zingizga savol berasiz: Men ham shundaymanmi? Va shundan keyin “Zamonamiz qahramoni” siz uchun shunchaki bir roman bo‘lishdan to‘xtaydi.

Pechorin – Qahramonmi yoki Halokatga Mahkum Odammi?

Grigoriy Pechorin – oddiy qahramon emas. U na yovuz, na ezgu. U biz ko‘nikkan ma’nodagi “qahramon” tushunchasiga umuman mos kelmaydi. Agar Pushkinning Onegini she’riy sovuqlik bilan bo‘lsa ham, baribir romantik bo‘lib ko‘rinsa, Pechorin butunlay boshqa olamning odami. U nafaqat atrofidagi insonlarni, balki o‘zini ham o‘zi yo‘q qiladi.

Pechorin – aqlli. U o‘z zamonasining bilimli, zukko odami. Lekin bu bilim unga baxt keltirmaydi. Uning ziyrakligi faqat unga dunyoning soxtaligini, insonlar nimjon va beqaror ekanligini tushuntiradi. Pechorin atrofidagi hamma odamlarni sinaydi, ularning chegaralarini tekshiradi, ularni qandaydir o‘yinchoqdek ko‘radi. Chunki u hayotni o‘yin deb biladi. Ammo bu o‘yinda u hech qachon g‘alaba qozonolmaydi.

Pechorin – kuchli. U har qanday vaziyatdan chiqib keta oladi. Uning irodasi, qat’iyati bor. Lekin bu kuchni u nimaga sarflaydi? Yana o‘yin. Atrofdagilarning tuyg‘ulari bilan o‘ynash, taqdirlar bilan tajriba o‘tkazish.

Pechorin – yolg‘iz. Bu eng og‘ir haqiqat. U hatto samimiy bo‘lishni ham uddalay olmaydi. Chunki unga hamma narsa zerikarli ko‘rinadi. Hayotda ma’no yo‘q, sevgida barqarorlik yo‘q, odamlar oldindan aytib bo‘ladigan va qiziq emas. Shu sababli u doim yangi sarguzashtlar izlaydi. Ammo har safar u xuddi shu xulosaga qaytadi: Bu ham menga baxt bermadi.

Pechorin qahramon emas, chunki u hech kimni qutqarmaydi. U hatto o‘zini ham qutqara olmaydi. U hayotidan mamnun emas, lekin o‘zgara ham olmaydi.

Muhabbat – O‘yin yoki Haqiqiy Iztirob?

Pechorinning hayotidagi eng muhim sinov – bu sevgi. Lekin u muhabbatga ishonmaydi. U sevgini faqat kuch sinash vositasi deb biladi. Lekin shunda ham uning qurgan tizimi barbod bo‘ladi.

Bela – Ehtiros, Lekin Sovuq Yurak

Bela – bu beg‘uborlik. U Pechorinni butun qalbi bilan sevadi. Pechorin esa uni xuddi bir manzara kabi tomosha qiladi. Uning sevgisi Pechoringa qiziq, lekin uzoq davom etmaydi. Chunki u hech kimni chin dildan sevishga qodir emas. Uzoq vaqt o‘tmay, u Beladan zerikadi. Va natija – fojia.

Vera – Yagona Muhabbat, Lekin Kech Anglangan Haqiqat

Vera – Pechorinning haqiqiy sevgisidir. Balki, hayotida yagona sevgisidir. Chunki Vera uni biladi, tushunadi. Unga ortiqcha so‘zlar kerak emas. U Pechorinning qalbini biladi va shundayligicha qabul qiladi. Ammo bu ham baxt keltirmaydi. Chunki Pechorin o‘z baxtidan qochadigan inson. Uni sevganlarni o‘zi rad etadi. Chunki u o‘zi ham o‘zidan qochmoqda.

Hayotga Qarshi Kurashayotgan Odam

Pechorin hayotdan zerikkan. Buni inkor etib bo‘lmaydi. Bu zerikish uni xavf izlashga, ehtiroslarni sinashga, o‘z hissiyotlarini o‘rganishga majbur qiladi. U hayotga qiziqishni yo‘qotgan odamning aralashgan tuyg‘ulari ichida yashaydi.

– U doim sayohat qiladi, chunki tinch yashash uning uchun azob.
– U sevadi, lekin sevgiga ishonmaydi.
– U hayotni sevishini da’vo qiladi, lekin o‘limni o‘ylaydi.

Pechorin o‘zining maqsadsizligi bilan fojiali. U kuchli inson, lekin kuchini yaxshi narsaga sarflamaydi. U aqlli, lekin aqlli bo‘lish uni baxtsiz qiladi. U har narsaga shubha bilan qaraydi, hatto o‘z his-tuyg‘ulariga ham.

Bu Kitobni O‘qigan Har Bir Inson O‘zi Haqida O‘ylaydi

“Zamonamiz qahramoni” – bu shunchaki tarixiy roman emas. Bu bizga qaratilgan oyna. Biz bu oynaga qarab, o‘z rihimizning tub-tubida Pechorinning soyasini ko‘ramiz.
Biz ham sevgi va yolg‘izlikni sinab ko‘ramiz. Biz ham hayotda ma’no izlaymiz va ba’zan uni topolmaymiz.


Видите ли, я выжил из тех лет, когда умирают, произнося имя своей любезной и завещая другу клочок напомаженных или ненапомаженных волос. Думая о близкой и возможной смерти, я думаю об одном себе: иные не делают и этого. Друзья, которые завтра меня забудут или, хуже, возведут на мой счет Бог знает какие небылицы; женщины, которые, обнимая другого, будут смеяться надо мною, чтоб не возбудить в нем ревности к усопшему, – Бог с ними! Из жизненной бури я вынес только несколько идей – и ни одного чувства. Я давно уж живу не сердцем, а головою. Я взвешиваю, разбираю свои собственные страсти и поступки с строгим любопытством, но без участия. Во мне два человека: один живет в полном смысле этого слова, другой мыслит и судит его; первый, быть может, через час простится с вами и миром навеки, а второй… второй?.


#sarhisob_vaqti
1. Gyote “Faust”
2. Kobo Abe “ Qumdagi xotin”
3. Lermontov “Zamonamiz qahramoni”


Видео недоступно для предпросмотра
Смотреть в Telegram
🌙


uyg’onuvchi bog’larni kezdim,
topay dedim qirdan izingni.
yanog’ingdan rang olgan dedim
lolazorga burdim yuzimni,
uchratmadim ammo o’zingni
sen bahorni sog’inmadingmi?

uzoqlarda zalvorli tog’lar,
xayolimni keldilar bosib.
kechdi qancha intizor chog’lar,
vasling menga bo’lmadi nasib,
sensiz men ham, bahor ham g’arib,
sen bahorni sog’inmadingmi?

o’ngirlarda sakraydi ohu,
na’matakda sa’va mittijon.
qorliklardan sipqarilgan suv,
daralarda uradi javlin.
nigohimdan faqat sen pinhon,
sen bahorni sog’inmadingmi?

mana, bugun navro’zi olam,
do’stlarimga gullar tutarman.
qaylardasan sevgili erkam…
qo’limda gul, seni kutarman,
umrim bo’yi chorlab o’taman,
sen bahorni sog’inmadingmi?

©️Abdulla Oripov

Показано 20 последних публикаций.