(
Davomi)
Ammo jag‘ qotib qolgan, og‘iz esa katta ochiq holatda ochilganicha yopilmasdi.
Xirurg lampochkani ularning qo‘liga qaytarar ekan, bu qo‘rqinchli emasligini, vaqt o‘tib jag‘ o‘z joyiga qaytishini tushuntirdi.
Do‘stlar xursand ko‘chaga chiqishdi.
Taksi to‘xtatishdi.
Taksida ketayotib narigi sherik
nahot bu rost bo‘lsa, qanday qilib qayta olib bo‘lmaydi, deb qiziqib lampochkani temir tomonidan ushlab og‘ziga tiqdi.
Voajab. Har qanday harakat qilsa ham sug‘urolmadi.
Taksini tezda orqaga qaytarishdi.
Yana xirurg o‘z ishini ustalik bilan bajarib lampochkani qo‘llariga qaytarib berdi.
Yana taksi to‘xtatib mehmonxonaga yo‘l olishdi.
Endi esa ikki kishi og‘zi katta ochilganicha taksida ketishardi.
Taksist hayron.
Oxiri chidolmadi.
So‘radi.
Vaziyatni professor tushuntirdi.
Taksist hech ishonolmadi.
Mashinasini to‘xtatib, lampochkani berishlarini so‘radi.
Tekshirdi. Endi lampochka uning og‘zidan chiqmas edi.
Yana orqaga qaytishdi.
Xirurg bu safar lampochkani chiqarib oldida qo‘llariga bermay, sindirib axlat qutisiga tashladi.
Endi esa taksida uchta og‘zi katta ochiq kishi va professor ketishar edi.
Mehmonxonaga yetib kelishganda taksistni ham og‘zi o‘z joyiga tushguncha birga xonalarida o‘tirishga taklif qilishdi.
Mehmonxonaga kirishda ularni ko‘rgan eshik og‘asi hayron bo‘lib nima gapligini so‘rab surishtirdi.
Bo‘lgan voqeani professor kula-kula aytib berdi.
Xonalariga ko‘tarilib o‘tirishgan vaqtlarida eshik taqillab qoldi.
Ochishsa shveysar yigitning og‘zidan lampochkaning keti ko‘rinib turardi.
Taksiga o‘tirib yana xirurg oldiga ketishdi.
Xirurgning eshigi berk ekan.
Taqillatishdi.
Saldan keyin eshik ochildi va
og‘zida lampochkaning yumaloq temiri chiqib turgan xirurg ko‘rindi.
P/S: Sinab ko‘rish yo‘q-a, do‘stlar!
@Taqdir_bitiklari 😁
