#Соя
66-қисм
“Малика салом! Сенга мажлисдан чиқиб қўнғироқ қиламан “ деб ёзган эди. Ёлғон гапирганини билмасам кўрмасам ишонар эдим. Аммо мошинага миниб кетганини кўрдим. Ичимда портлаган вулқонлар билан бекатга қараб юридим. Мен нега ўзимга бу жабрни тортишга ёл қўйдим дея койидим ичимдан. Атрофга қарамай тўғри мошинага ўтирдим. Йўлга чиқгач, ойнага бошимни суяб кета бошладим. Мошина ҳали шаҳардан чиқмаган ҳалқани айланиб ўтаётганида, шаҳар адлия бўлими ёнида Зиёда, кутубхонадаги йигит ва яна озъига ярашган кийими билан турган гўзал бир аёлни кўрдим. Шубҳаларим тўғри экан дея ўйладим. Ўша пайт ёлда тушиб улар олдига бориб Зиёданинг кўзига қараб гапирган ёлғонини айтиб у аёл ҳар ким бўлса “бахт “ тилаб мен ва оиламни бошқа ўйинчоқ қилмасликларини айтиб балким Ғайратни ўзини кўриб қолсам узугини бетига улоқтириб кейин аламимдан йиғилган бўлардим. Аммо мен қўрқоқ айтганларимнинг ичидан фақат биттасини қилдим. Аламимдан аччиқ аччиқ йиғлаб қишлоғимга қайтдим.
Ҳақиқат қанчалик оғир бўлмасин буни қабул қилишга мажбурман. Атрофимда бир ўйин ўйналияпти ва мен бу ўйинда бош қаҳрамонман. Бир мақсадга эришиш учун кишида уни руҳлантириб турувчи омиллар бўлиши лозим. Ҳаётдан совутишда эса биргина ёлғон етарли. Уйга келиб бошим оғриғини баҳона қилиб соатлаб ёстиғимга кўз ёшларимни тўкдим. Ҳар жазонинг бир сабаби бор эди. Менинг бу куйга тушишимнинг албатта-ки бир сабаби бор. Қайси ҳаракатларим ёки қайси нўтўғри ниятим натижаси эди бу азоблар. Кўп узоқ мушоҳада муҳокама қилдим. Ақлим ён босган жавобга кўнглим кўнмади юрагим сезган хатоимни ақлим қабул қилмади. Охири ўйлаб ўйлаб шу фикрга келдим. Мен Аллоҳ мени яратган оиладан норози эканлигимни менга тақдир қилиб битган шу қишлоқдан доим қутилиш орзусида юриганимни мени едирган боққан тупроққа ношукурлик қилиб доим бу юртлардан узоқлашишни режа қилар хаёллар сурганимни сабаб деб кўрдим. Овоз чиқармай кечирим сўрадим. Исён қилмасликка тақдиримга нима ёзилган бўлса шунга кўнишга ваъдалар бердим.
📚Муаллифдан📚
Зиёда вақт ўтган саин ҳамма нарса жой жойига тушиб бораётганидан кўнгли тўлиб борар, куч ғайратини севган касбини янада мукаммал ўрганишга шижоат билан ҳаракатқиларди. Кеча акаси билан яқин дугонасинг ниҳоят оила қуришлари учун илк қадамлар ташланганди. Акаси тун ярмида ёнига келиб Маликага нисбатан бошқача ҳислари борлигини айтганда Зиёда бу гапларни эшитиб хурсанд бўлди. Ҳатто акасига дугонасини хафа қилмаслиги кераклигини уқтирди. Аммо акасининг бошқа бир масалада хавотири борлигини кўрган Зиёда муаммо нималигини сўраганда Ғайрат чет элдаги фирмасида бир кичик муаммо борлигини шуни бориб ҳал қилиши кераклигини тўйдан олдин барча чала қолган ишларини тўғрилаши лозимлигини айтди. Ҳатто ҳозир онаси билан гаплашгани эрта тонгда ёлга чиқиши кераклигини ҳам айтиб ўтди.
“Сенга бир илтимосим бор. Маликани инглиз тили курсига ёздир. Мен келгунимча тил ўрганиб турсин. Агар хохиши бўлса уни олий даражадаги дизайнерлик мактабига ёздирамиз лекин унинг учун тил ўрганиши шарт” деди
“Яхши бўларди ака, Малика ўқишни жуда истади аммо шароитлари етмагани учун қолиб кетди.”
“Мана бу пулни ол. Аввал ўзинга истаган нарсангни ол кейин Маликага курс топиб камида 6 ойлик тўловини тўлаб қўй.” Деди Ғайрат анчагина АҚШ долларидан синглисига тутқазиб.
“Яна ишим кўпайиб,унга сизларга ёзолмай қолишим мумкин. Менинг ишларимни биласан соатлаб кунлаб компьютер ва қоғозлардан бошимни кўтаролмайман. Айниқса ҳозир жуда тез фурсатда ҳамма ишимни ҳал қилиб келишим зарур. Малика бу муддат ичида мен ҳақимда ёмон гумонга бормаслигига ҳаракат қил. Унга сўзим сўз уйланаман. Фақат озроқ сабр қилиб кутсин. Қараб юр мен ёқлигимда бировлар кўз олайтирмасин сенга ҳам унга ҳам. Мен узоқда бўлсамда сенинг яна икки аканг бор сени тушунадиган ва сени нима бўлсада химоя қиладиган. Аммо Маликага биринчи бўлиб зарар етказадиган душмани ёнида. “дея гапини тугатар экан синглисини қаттиқ бағрига босди.
“Айтганча янганга озгина овқат едиришга ҳаракат қил. Суяклари ботиб кетди “дея кулганида Зиёда акасининг ҳазилига қўлларини мушт қилиб акасининг биқинига урди.
66-қисм
“Малика салом! Сенга мажлисдан чиқиб қўнғироқ қиламан “ деб ёзган эди. Ёлғон гапирганини билмасам кўрмасам ишонар эдим. Аммо мошинага миниб кетганини кўрдим. Ичимда портлаган вулқонлар билан бекатга қараб юридим. Мен нега ўзимга бу жабрни тортишга ёл қўйдим дея койидим ичимдан. Атрофга қарамай тўғри мошинага ўтирдим. Йўлга чиқгач, ойнага бошимни суяб кета бошладим. Мошина ҳали шаҳардан чиқмаган ҳалқани айланиб ўтаётганида, шаҳар адлия бўлими ёнида Зиёда, кутубхонадаги йигит ва яна озъига ярашган кийими билан турган гўзал бир аёлни кўрдим. Шубҳаларим тўғри экан дея ўйладим. Ўша пайт ёлда тушиб улар олдига бориб Зиёданинг кўзига қараб гапирган ёлғонини айтиб у аёл ҳар ким бўлса “бахт “ тилаб мен ва оиламни бошқа ўйинчоқ қилмасликларини айтиб балким Ғайратни ўзини кўриб қолсам узугини бетига улоқтириб кейин аламимдан йиғилган бўлардим. Аммо мен қўрқоқ айтганларимнинг ичидан фақат биттасини қилдим. Аламимдан аччиқ аччиқ йиғлаб қишлоғимга қайтдим.
Ҳақиқат қанчалик оғир бўлмасин буни қабул қилишга мажбурман. Атрофимда бир ўйин ўйналияпти ва мен бу ўйинда бош қаҳрамонман. Бир мақсадга эришиш учун кишида уни руҳлантириб турувчи омиллар бўлиши лозим. Ҳаётдан совутишда эса биргина ёлғон етарли. Уйга келиб бошим оғриғини баҳона қилиб соатлаб ёстиғимга кўз ёшларимни тўкдим. Ҳар жазонинг бир сабаби бор эди. Менинг бу куйга тушишимнинг албатта-ки бир сабаби бор. Қайси ҳаракатларим ёки қайси нўтўғри ниятим натижаси эди бу азоблар. Кўп узоқ мушоҳада муҳокама қилдим. Ақлим ён босган жавобга кўнглим кўнмади юрагим сезган хатоимни ақлим қабул қилмади. Охири ўйлаб ўйлаб шу фикрга келдим. Мен Аллоҳ мени яратган оиладан норози эканлигимни менга тақдир қилиб битган шу қишлоқдан доим қутилиш орзусида юриганимни мени едирган боққан тупроққа ношукурлик қилиб доим бу юртлардан узоқлашишни режа қилар хаёллар сурганимни сабаб деб кўрдим. Овоз чиқармай кечирим сўрадим. Исён қилмасликка тақдиримга нима ёзилган бўлса шунга кўнишга ваъдалар бердим.
📚Муаллифдан📚
Зиёда вақт ўтган саин ҳамма нарса жой жойига тушиб бораётганидан кўнгли тўлиб борар, куч ғайратини севган касбини янада мукаммал ўрганишга шижоат билан ҳаракатқиларди. Кеча акаси билан яқин дугонасинг ниҳоят оила қуришлари учун илк қадамлар ташланганди. Акаси тун ярмида ёнига келиб Маликага нисбатан бошқача ҳислари борлигини айтганда Зиёда бу гапларни эшитиб хурсанд бўлди. Ҳатто акасига дугонасини хафа қилмаслиги кераклигини уқтирди. Аммо акасининг бошқа бир масалада хавотири борлигини кўрган Зиёда муаммо нималигини сўраганда Ғайрат чет элдаги фирмасида бир кичик муаммо борлигини шуни бориб ҳал қилиши кераклигини тўйдан олдин барча чала қолган ишларини тўғрилаши лозимлигини айтди. Ҳатто ҳозир онаси билан гаплашгани эрта тонгда ёлга чиқиши кераклигини ҳам айтиб ўтди.
“Сенга бир илтимосим бор. Маликани инглиз тили курсига ёздир. Мен келгунимча тил ўрганиб турсин. Агар хохиши бўлса уни олий даражадаги дизайнерлик мактабига ёздирамиз лекин унинг учун тил ўрганиши шарт” деди
“Яхши бўларди ака, Малика ўқишни жуда истади аммо шароитлари етмагани учун қолиб кетди.”
“Мана бу пулни ол. Аввал ўзинга истаган нарсангни ол кейин Маликага курс топиб камида 6 ойлик тўловини тўлаб қўй.” Деди Ғайрат анчагина АҚШ долларидан синглисига тутқазиб.
“Яна ишим кўпайиб,унга сизларга ёзолмай қолишим мумкин. Менинг ишларимни биласан соатлаб кунлаб компьютер ва қоғозлардан бошимни кўтаролмайман. Айниқса ҳозир жуда тез фурсатда ҳамма ишимни ҳал қилиб келишим зарур. Малика бу муддат ичида мен ҳақимда ёмон гумонга бормаслигига ҳаракат қил. Унга сўзим сўз уйланаман. Фақат озроқ сабр қилиб кутсин. Қараб юр мен ёқлигимда бировлар кўз олайтирмасин сенга ҳам унга ҳам. Мен узоқда бўлсамда сенинг яна икки аканг бор сени тушунадиган ва сени нима бўлсада химоя қиладиган. Аммо Маликага биринчи бўлиб зарар етказадиган душмани ёнида. “дея гапини тугатар экан синглисини қаттиқ бағрига босди.
“Айтганча янганга озгина овқат едиришга ҳаракат қил. Суяклари ботиб кетди “дея кулганида Зиёда акасининг ҳазилига қўлларини мушт қилиб акасининг биқинига урди.