"ЖАН" ырлар түрмөгүнөн
32

Мындай күндөр буга дейре болбогон:
кусаланам, жыргайм, ыйлайм, ойлоном.
Түндө сени бар деп уктайм мемиреп –
Таңда сени бар деп күлүп ойгоном!

Буга дейре бир үңкүйгөн неме элем,
Булбул болдум таңда, кечте безеген.
"Капка салса эгер менин делбемди,
кап да чуркап кетет беле?" - дей берем.

Эмне кылып койдуң мени, зирегим?
Мен эмнени түшүнөм да, билемин?
Барып алып сенин таман астыңа,
Балбалактап бербес белем жүрөгүм!

Тоого булут оролгондой төгүп жаш,
Толкунунда ашыгылыктын жүрөм мас.
Өзүңдү таап, аяп калдым өзүмдү,
Мерез элем өзүмдү бир барктабас.


Элмирбек Иманалиев