Har bir oilada og'riqli bo'lgan voqealar o'tadi. Shu qatori menda ham o'tgan. (Bu haqida yozishni xohlamadim)
Ota onam yana ishga tushishim tarafdori edilar. Yorimni esa ishlatgilari yo‘q edi... Rashk sababli!
Lekin adajonim ishlashimga yorimni ko‘ndirdilar. Adajonim metropolitanda aloqa xizmatida ishlaydilar. Shu dargohga hujjatlarni topshira qolsin, savol javobidan o‘tsa shu joyda ishlab turadi, o‘zim xabardor bo‘lib turaman deb arang ko‘ndirganlar.
Hujjatlarimni topshirdim va ishga qabul qilindim. Ishim kompyuter va qog‘ozlar bilan bog‘liq edi. Bir so‘z bilan aytganda qog‘ozbozlik!
U yerda ham erkaklar bor edi, ammo ko‘nmasdan ilojilari yo‘q edi. Hamma joyda kameralar bor. Ishonmasangiz kelib tekshiring derdim doim. Vaqtlar o'tdi yorim ko'nika boshladilar. Ishim ham juda yaxshi edi. Kollektiv ham yaxshi. Ayniqsa Shahnoza opam alohida bir mavzu! Hayotda meni qo'llagan, onamga aytolmagan gaplarimni aytib yengil tortadigan insonim edilar. Tanishganimizga ko'p bo'lmagan bo'lsada biz ancha yaqinlashib ketishga ulgurgandik. Qulog'im ostida bergan tavsiyalariyu maslahatlari doim jaranglaydi. Ishda ham hayotda ham menga motiv edilar.
Metropolitan boshqarmasida ishlab kunlarim, oylarim yillarim o'ta boshladi. Ishimdan mamnun edim.
Alloh har bandani turli xil sinovlar bilan sinar ekan. Lekin, sinov deymanu balkim sinov ham emasdir, hayrli vaqti bo'lmagani uchun shunday bo'lgandir. Ya'ni Alloh bizga 3 yil farzand atalmish ne'matni bermadi.
Bormagan shifokorim, ichib ko'rmagan dori-darmonim qolmagan.
Bir kun albatta farzandli bo'lishimga ishonardim. Ammo, bilasizmi nima odamni xafa qiladi... Atrofdagi insonlarning gap so'zlari... Hayron qolaman. Nima ishi bor-a? Boshqa inson hayoti bilan. Nima qiladi, har xil savollar bilan yarasiga tuz sepib...
Har kimning hayotiga aralashadiganlar baxtsiz insonlar deb bilaman! Agar baxtli bo'lishganida, hayotidan mamnun bo'lishganida edi boshqa birovga vaqtlari yetmasdi! Shunchaki qo'llarini duoga ochib haqlariga duo qilib qo'yishgan bo'lar edi...
Yaxshiyamki, kelinlik uyimdagilar hech qachon bir og'iz so'z aytishmagan. Faqatgina motivatsiya berishardi. Hali hammasini vaqti soati kelishini, bu kunlarim unut bo'lishini ta'kidlashardi.
#ozim_haqimda
Ota onam yana ishga tushishim tarafdori edilar. Yorimni esa ishlatgilari yo‘q edi... Rashk sababli!
Lekin adajonim ishlashimga yorimni ko‘ndirdilar. Adajonim metropolitanda aloqa xizmatida ishlaydilar. Shu dargohga hujjatlarni topshira qolsin, savol javobidan o‘tsa shu joyda ishlab turadi, o‘zim xabardor bo‘lib turaman deb arang ko‘ndirganlar.
Hujjatlarimni topshirdim va ishga qabul qilindim. Ishim kompyuter va qog‘ozlar bilan bog‘liq edi. Bir so‘z bilan aytganda qog‘ozbozlik!
U yerda ham erkaklar bor edi, ammo ko‘nmasdan ilojilari yo‘q edi. Hamma joyda kameralar bor. Ishonmasangiz kelib tekshiring derdim doim. Vaqtlar o'tdi yorim ko'nika boshladilar. Ishim ham juda yaxshi edi. Kollektiv ham yaxshi. Ayniqsa Shahnoza opam alohida bir mavzu! Hayotda meni qo'llagan, onamga aytolmagan gaplarimni aytib yengil tortadigan insonim edilar. Tanishganimizga ko'p bo'lmagan bo'lsada biz ancha yaqinlashib ketishga ulgurgandik. Qulog'im ostida bergan tavsiyalariyu maslahatlari doim jaranglaydi. Ishda ham hayotda ham menga motiv edilar.
Metropolitan boshqarmasida ishlab kunlarim, oylarim yillarim o'ta boshladi. Ishimdan mamnun edim.
Alloh har bandani turli xil sinovlar bilan sinar ekan. Lekin, sinov deymanu balkim sinov ham emasdir, hayrli vaqti bo'lmagani uchun shunday bo'lgandir. Ya'ni Alloh bizga 3 yil farzand atalmish ne'matni bermadi.
Bormagan shifokorim, ichib ko'rmagan dori-darmonim qolmagan.
Bir kun albatta farzandli bo'lishimga ishonardim. Ammo, bilasizmi nima odamni xafa qiladi... Atrofdagi insonlarning gap so'zlari... Hayron qolaman. Nima ishi bor-a? Boshqa inson hayoti bilan. Nima qiladi, har xil savollar bilan yarasiga tuz sepib...
Har kimning hayotiga aralashadiganlar baxtsiz insonlar deb bilaman! Agar baxtli bo'lishganida, hayotidan mamnun bo'lishganida edi boshqa birovga vaqtlari yetmasdi! Shunchaki qo'llarini duoga ochib haqlariga duo qilib qo'yishgan bo'lar edi...
Yaxshiyamki, kelinlik uyimdagilar hech qachon bir og'iz so'z aytishmagan. Faqatgina motivatsiya berishardi. Hali hammasini vaqti soati kelishini, bu kunlarim unut bo'lishini ta'kidlashardi.
Davom etimi sizga qiziqmi? Keyin nima bo'lgani... SMMga qanday kirib kelib qolganim? Nega Kopirayting yo'nalishini qo'shganim...
#ozim_haqimda