Shuhratjon Zokirov

Nimadir yozishim kerak, lekin na yoza olaman, na nima mavzuda yozishimni bilaman 😑

Menga qalin boʻlsa ham loʻnda, tushunarli, qaysidir personaj “tap” etib osmondan tushib qolmaydigan asarlar yoqadi. Xoh u badiiy, xoh u biznes yo ilmiy adabiyot boʻlsin, bu muhim emas.

Shunday kitob boʻlsa, uni oʻqish uchun butun bir kunimni aymay oʻqiyman. Hech boʻlmasa shu kitobni tamomlash uchun har kuni vaqt ajrataman.

Bu hafta avvalida “Million dollarlik xatolar” kitobini oʻqishni boshladim. Hozircha yuqorida aytgan mezonlarimga toʻliq mos kelyapdi. “Bismillah” dedik, qani koʻramiz, oxirigacha ishonchni oqlaydimi, yoʻqmi? Har holda “best seller” asarku...

@shuhratjon_zokirov

Bugun bir vaziyatda juda qoʻpol xato qildim. Bir tomondan bu ishim uchun oʻzimni haliyam noqulay his qilayotgan boʻlsam, boshqa tomondan bu bexosdan boʻldi deb oʻzimni ovutyapman.

Xullas, har qanday holatda ham shoshilish yaramaydi. Doim ogʻir bosiq, xotirjam ish tutish kerak ekanligini va albatta, birovlarga quloq osmay, birovlardan najot kutmay faqat oʻzingizga ishonib, tayanib ish tutish kerakligini anglab yetyapman!

Bu kecham o’tmadi qorong’i,
Yoritdi mujdali ro’yolar.
Nedandir qayg’urib, so’rarding
Oʻqishni arabcha duolar.

Bu kecha tushimda sen menga
Oʻtarding muhabbat darsini.
Izmingga bo’ysundim, yutoqib
Oʻqirdim «Oyat al-Kursi»ni.

Borini o’qidim, kamina
Uch-to’rtta kalima bilardi.
Bu kecha, sen uchun, chin dildan
Xudoga ishongim kelardi.

Rafiq O'zturk

Oʻylashimcha, chinakamiga sevib-sevilgan kishi endi boshqa hech kimni sevolmaydi.

Kimgadir koʻngil qoʻyish, unga qiziqish, uning ham sizga qiziqishidan quvonish, dastlabki tortinchoq suhbatlar, bitta gapiga bir kun kulib yurish, yozishmalarni qayta-qayta oʻqish, uchrashuvlarga entikib chiqish, uning yonida samolarda uchganday yengil yurish, ertaga yana uchrashishingizni bilsangiz ham xayrlashgingiz kelmasligi, u sevgan filmlarni uning koʻzi bilan koʻrish, u sevgan kitobni yutoqib mutolaa qilish, hayotdagi boshqa barcha narsa oʻz ahamiyatini yoʻqotishi, munosabatlarning eng goʻzal davri ortda qolgach sekin-asta tushunmovchiliklar chiqishi, koʻngilsizliklar, butun energiyangni soʻrib oladigan janjallar, xayrlashuv arafasidagi tubanliklar...

Mana shularning baridan soʻng yana kimgadir koʻnglingiz jiz etadi. Bir muddatga sevib qolganday boʻlasiz hatto. Biroq endi yuqoridagilarning barini qayta bosib oʻtishga majolingiz yetmaydi. Endigi yangilar hayotingizga lip etib kirib, lip etib chiqaveradi. Hech biriga bogʻlanib qolmaysiz. Bari-bari vaqtinchalik boʻladi.

Umuman olganda, hayot – bir umrni yashab oʻtish ham shunday. Nega inson bir marta yashashini, bir marta yoshini yashab, oshini oshab boʻlgach yana ikkinchi hayot berilmaganini ayni mana shu nuqtada yaxshiroq tushunadi kishi. Hayoti yaxshi yoki yomon oʻtganidan qat'i nazar hech bir inson barini yana qayta yashab oʻtolmaydi, hatto bu eng goʻzal hayot boʻlsa ham. Agar insonga ikkinchi hayot berilganida yer yuzini hech narsaga xafsalasi qolmagan tirik murdalar bosib ketgan boʻlardi.

Yesenin aytganiday, muhabbat faqat bir marta boʻladi, qolgani shunchaki hikoyalar, xolos.

Eng sevgan odamimizning xiyonati, oʻnglab boʻlmas xato, ayriliq, moddiy qiyinchilik, sharmandalik, lahzalik gʻazab... Shu kabi yuzlab holatlar tufayli gohida odamlar oʻzini oʻldiradi. Gohida esa qoʻl bilan koʻrsatib, koʻz bilan koʻrib boʻlmaydigan muammolar boʻladiki, uni kimsaga anglatolmaysan, chunki oʻzing ham toʻla anglab yetolmagan boʻlasan.

Ishga borasan, ishlaysan, toʻyga borasan, oʻynaysan, uyga bozorlik qilib kelasan, farzandingni suyib erkalaysan. Hammasi joyida, hammasi toʻkis. Lekin ich-ichingdan nurab borasan. Ichingdagi boʻshliq oʻzingni yutar darajada kattarib boraveradi. Bu yerda irodang har qancha kuchli boʻlsa ham ahamiyatsiz. Qachonki aniq muammo qarshisida taslim boʻlsang irodasizlik boʻladi. Ruhning tub-tubidagi mavhumlik qarshisida iroda koʻrsatib boʻlmaydi.

Va eng odatiy kunlarning birida, hech kim kutmaganda joningga qasd qilasan. Hammasi zoʻr edi, biror muammosi yoʻq edi, deb qolaveradi odamlar, yaqinlaring...

Inson ruhan yolgʻiz. Uning doʻsti, ulfati, qoʻshnisi, umr yoʻldoshi, farzandi bor. Lekin ruhdoshi yoʻq. Kechinmalarini tushunadigan odam yoʻq. Oʻz joniga qasd qilgan odamlarni vaqtida aytilgan bitta soʻz, bitta tabassum, bir ozgina suhbat hayotda olib qola olardi aslida.

Oʻlim qoʻrqinchlimas, deb tomoq yirtaveradi oʻlim bilan chinakam yuzlashib koʻrmagan kishilar. Oʻlim juda qoʻrqinchli, doʻstlar. Oʻlimigada oʻz ixtiyori bilan rozi boʻlgan odam, oʻlimdan yechim kutgan odam dahshatli darajada yolgʻiz qolgan boʻladi. Jismonan emas, ruhan. Yer yuzida shuncha odam boʻla turib kimdir bu qadar yolgʻiz qolishi adolatdanmi? Kimdir joniga qasd qilsa bunda har birimiz aybdormiz.

Yoningizdagi odamga ijtimoiy qoliplar va moddiy dunyo prizmasidan qarayvermang. Uning ruhi ham borligini yodda saqlang. Ichida qanday tugʻyonlar gʻujgʻonligini tasavvur qilishga urining. Shunchaki bir nuqtaga birgalikda tikilib tura olish uchun yoningizga kela olsin yaqinlaringiz. Ishoning, shu uning hayotini saqlab qoladi.

Alishtirma raqamlaringni,
Topay seni yillar o'tsa ham,
Sog'inganda nafaslaringni,
O'ylamasdan simlar qoqaman.

Alishtirma raqamlaringni,
Pichirlayman sekin teraman,
O'tsa hamki oradan vaqtlar,
Hamon kutishingni bilaman.

Alishtirma raqamlaringni,
Sodiq tursin intiq barmoqqa,
Axir yurak dosh berolmaydi,
Mavjud emas desa tarmoqda.

Alishtirma raqamlaringni,
Chaqiruvlar izlashi mumkin,
Topilmayin qolsang dunyolar,
Bo'lib ketar ostin-u ustin.

Onamni aldadim soppa-sog‘man deb,
Otamni aldadim: “Pulim bor doim”.
Og‘amni aldadim: “Borarman, nasib”...
Men seni nima deb alday, Xudoyim?!

G‘unchani gul dedim – kuldi, quvondi,
Bulbul deb aytganim chumchuqmi, bilmam,
Bunda baxt bor dedim, erkam ishondi...
Robbim, endi meni yolg‘onchi qilma!

Mansur Jumayev

🎉 Результаты розыгрыша:

Победители:
1. Feruza Zokirova (@Feruza_2930)
2. Munisa (@Munisa_Akmalovna)

Проверить результаты

Juda ayanchli taqdir guvohi boʻldim, shekilli.

4 yil institutda oʻqib, yakuniy davlat imtihonidan (GOST) yiqilib, oradan bir yil oʻtgach qayta topshirib, shu kunni oʻzida diplomni hal qilib, Rossiyaga ishlashga ketdi.

Uni noyabrda ham seving, qadrlang, asrab-avaylang!

Kema faqat suvda suzish uchun yasaladi, suv yoʻq joyda kema asl kemalik mohiyatini yoʻqotadi. Faqat suvdagina u oʻz vazifasini bajara oladi. Ammo ayni mana shu suv uning ichiga kirsachi? Ya'ni suv kemani ham yashatishi, ham yoʻqotishi mumkin. Toʻlaqonli yashash uchun uni mahv etishi mumkin boʻlgan suvga ehtiyoji bor.

Hayot ham, munosabatlar ham shunaqa. Sen ba'zi narsalarsiz yoki insonlarsiz yasholmaysan, ammo diqqat qilmasang, ehtiyot boʻlmasang, ostida boʻlishi kerak boʻlgan suv uning ichiga kirsa kema choʻkkani kabi, seni ham sevganing xarob qiladi. Usiz ham yasholmaysan, u bilan ham ehtiyot boʻlib yashash kerak. Hayot shu. Nimaniki qattiq sevsang, oʻsha sening imtihoningdir...

Қорлар ёғди.
Қиздирди офтоб.
“Недир бахт?” деб сўрадим.
Бироқ – ўзи билан ўзи овора
Бахтиёрлар бермади жавоб.

Қорлар босди.
Куйдирди офтоб.
“Недир бахт?” деб сўрадим.
Бироқ – ўзи билан ўзи овора
Бахтсизлар ҳам бермади жавоб.

Рауф  ПАРФИ

🗣️ Hayotdan xafa amaki

Hayotdan, voqaeiyliklardan doim norozi boʻlib yuradigan odamlar boʻladi bilasangiz. Bilamanki, bunday odamlarning ishi hech yurishmagan. Kecha buni isboti boʻldim.

Shahardan chetda, Ravonakda Registon taʼlim loyihasining navbatdagi filiali (bolalar uchun) ochilishida ishtirok etdim. Shou-dastur tashkil etishda musiqa apparaturalari olib kelingandi. Oʻsha amaki qoʻpol, kichik yoshdagi bolalarga baqirib gapiradigan, undan yomoni butunlay nimadandir norozi kayfiyatda. (Aftiniku aytmasa ham boʻladi, tumshugʻi osilgan dermidi).

Ochilish marosimi yakunida bolajonlarga oʻquv markazning merchlari va albatta oʻqish uchun chegirma beruvchi vaucherlar tarqatildi. Bolalar vaucherlar uchun shunaqangi betartib toʻplanib ketishdiki, bir mahal nimadir boʻlib, haligi “usenitel”, noutbuk va bir nimalari stoli bilan yerga qarsillab tushdi. Ha, rasvo boʻldi.

Bolajonlar, ularni ayblab boʻlmaydi. Birinchidan, amakini apparatlar oldida emas, qayerdadir yurgandi. Ikkinchidan, meni qargʻishim tegdi. Rosti, qovogʻi osilgan, doʻqlab gapiradigan amaki kimga yoqadi. Bolalarni turtib, “bu atrofda yurma, yuqol naryoqqa” degan odam sizga normal odammi?

Ha, endi, tushuning, hayotida biror muammosi bordir, deydigan "aqlli" albatta chiqadi, ehtimol shunaqadir. Lekin muammo hammada bor va u oʻziniki. Tabassum hadya eting. Baraka keladi, odamlarda rozilik hissi, bir-birini ardoqlash tuygʻusi uygʻonadi.

Eng yaxshi ehson sizning tabassumingizdir!

@shuhratjon_zokirov

Sevgi nima? Bir-birini soʻzsiz tushuna olish, qoʻllab-quvvatlash, gʻamxoʻrlik qilish, har qanday holatda ham birga boʻlishmi?

Yoʻq, undan ham kengroq maʼnosi bor – toleiga ishonch, umid bilan boqish!

Sevgi – bu qoʻl ushlashib sayr qilish, har bayramda sovgʻalar berish, yuzma-yuz kun botguncha suhbat qurish emas. Aksincha, olisdan boʻlsada taftini his qilish, olisdan boʻlsada koʻrganda yuragida qattiq hayajon bilan sevinish, uning dunyoda borligi uchun shukrona keltirish.

Goʻzallik dunyoni qutqaradi deyishadiku, aynan oʻsha dunyoni qutqarguvchi goʻzallik sevgida mujassam!

@shuhratjon_zokirov

Ishi yurishmay, koʻnglidan xotirjamlik ketib, oʻzi yoʻlini topa olmay qolgandagina Senga iltijo qiladigan bandaningni kechir, Ya Rabbi!

Xayrli yoʻllarga boshla, dilkusholik ber!

Esimda, dasturxonga oʻtirganda otam hali ishdan kelmagan boʻlsalar, ayam mendan ovqatni boshlashni soʻrardilar.

– Oʻgʻlim, sen kattamizsan, ovqatni boshlay qol!

Menimcha, haqiqiy erkakni, musulmon erkakni tarbiyalash shunday boʻladi.

Ishonchim komilki, hozir men va ukam Samarqandda oʻqishdamiz, otam yoʻq paytlarida kichkina ukam ovqatni birinchi boshlaydi!

Goʻzal xulq, yaxshi tarbiya berganingiz va erkak qilib ulgʻaytirganingiz uchun tashakkur, Onajonim!

@shuhratjon_zokirov

***

Gohida ogʻriqli, gohida huzur,
Goʻzal tuygʻularga yaralanganman…
Men emas, taqdirning ishi bu, uzr,
Seni sevish bilan jazolanganman…

Buni hohlaysanmi va yoki bezor,
Yaratgan hohladi, men senga bemor,
Qoʻrqma, ishqim sira bermaydi ozor,
Seni sevish bilan jazolanganman…

Muddatin bilmayman bir umr balki,
Nafasim tugagan kungacha yoki,
Sen tirik, men hayot ekanman toki,
Seni sevish bilan jazolanganman…

Gunohim boqqandim koʻzingga toʻyib,
Dunyo ishlarini bir chetga qoʻyib,
Bu ishim jinoyat qilganga yoʻyib,
Seni sevish bilan jazolanganman…

Yasemin

Qoʻlimga tutqazing bir uzun arqon,
Koʻnglimga kafanlar tayyorlab qoʻydim.
Chiqqandim havasla uzoq yoʻl tomon,
Men bilmay yoʻlimni yoʻqotib qoʻydim.

Bariga sababchi aybdor oʻzim,
Osmonni koʻzlamay boriga koʻndim.
Dilimdan aytolmay tayin bir soʻzim.
Yoʻlimni yoʻqotib qoʻyishdan qoʻrqdim