اللهُمَّ ارْزُقْنِي قَلْبًا تَقِيًّا مِنَ الشَّرِّ نَقِيًّا لَا جَافِيًا وَلَا شَقِيًّا

“АЛЛОҲУММА-РЗУҚНИЙ ҚАЛБАН ТАҚИЙЙАН МИН АШ-ШАРРИ НАҚИЙЙАН, ЛА ЖОФИЙАН ВА ЛА ШАҚИЙЙАН!”.
“Эй Аллоҳ! Мени ўзи тақводор, ёмонликдан покиза, жафо қилмайдиган ва бахтсиз бўлмаган қалб билан ризқлантир!”.
Саҳобалар Ҳазрати Умар ибн ал-Хаттоб разийаллоҳу анҳу ва Абдуллоҳ ибн Масъуд разийаллоҳу анҳу бароат кечаси мана бу дуони ўқишни одат қилган эканлар:

اَللَّهُمَّ إِنْ كُنْتَ كَتَبْتَنَا أَشْقِيَاءَ فَامْحُهُ وَ اكْتُبْنَا سُعَدَاءَ، وَ إِنْ كُنْتَ كَتَبْتَنَا سُعَدَاءَ فَاثْبُتْنَا، فَإِنَّكَ تَمْحُو مَا تَشَاءُ وَ تَثْبُتُ وَ عِنْدَكَ أُمُّ الْكِتَابِ

“АЛЛОҲУММА, ИН КУНТА КАТАБТАНА АШҚИЁА ФАМҲУҲУ ВАКТУБНА СУЪАДОА, ВА ИН КУНТА КАТАБТАНА СУЪАДОА ФАСБУТНА. ФА-ИННАКА ТАМҲУ МА ТАШАУ ВА ТАСБУТУ ВА ИНДАКА УММУ-Л-КИТОБ!”.
“Эй Аллоҳ! Агар сен бизни бахтсиз деб ёзган бўлсанг, уни ўчириб бизни бахтли деб ёзгин. Агар бизни бахтли деб ёзган бўлсанг, у маҳкам қилиб қўй. Чунки, сен хоҳласанг ўчириб, хоҳласанг мустаҳкам ёзиб қўядиган зотсан. Сенинг ҳузурингда китоблар онаси (“Қуръон” ва ундаги “Фотиҳа” сураси) мавжуд” (Али ал-қори. Ат-Тибён фи баён ма фи лайлат ан-нисф мин шаъбон ва лайлат ал-қадр мин рамазон // Мажмуъ расоил ал-аллома ал-Мулла Али ал-қори. 3-жилд. – Истанбул: Дор ал-Лубоб, 2018. – Б. 51).
Албатта, бароат кечасида ибодат қилиш, намоз, дуо ва эрталабки рўза ихтиёрий нафл ибодатлар ҳисобланади. “Ихлос – халос!” деганларидек, уларни ихлос билан адо қилганга, савоб бўлишига шак-шубҳа йўқ. Уларни адо қилмаганларга эса ҳеч қандай маломат ва гуноҳ бўлмайди. Аслида, бароат кечасида ибодат қилиб чиққанлар ибодат эта олмаганларга, бунда ибодат нияти йўқлар эса ибодатга шайланган обидларга таъна қилмасликлари даркор. Зотан, ибодат қилувчиларга доим ҳавас қилмоқ лозим.
Ҳамидуллоҳ БЕРУНИЙ.