Репост из: ya'subiy
Эркак — оиланинг бошлиғи, раҳбари ва масъул инсон. У фақат моддий таъминотчи эмас, балки оиланинг қалби, тинчлиги ва барқарорлигини таъминловчи устун ҳисобланади. Эркак оилада ҳимоячи, тарбиячи ва йўл кўрсатувчи сифатида ўз вазифаларини адо этиши лозим.
Эркак оиланинг бошлиғи сифатида ўз сўзида қатъий ва адолатли бўлиши, қарорларида доно ва масъулиятли бўлиши зарур. Унинг сўзи оилада устувор, масъулияти эса энг оғирдир. Бироқ бу устунлик зўравонлик ёки буйруқбозлик эмас, балки донолик ва раҳм-шафқат билан бошқаришни англатади. Эркак ўз бошқарувини адолат, ҳурмат ва меҳр билан олиб бориши лозим.
Эркак оилавий муаммоларни ҳал этишда доно қарорлар чиқариши, ўз аҳли билан маслаҳатлашиб, лекин якуний сўз ўзидан бўлиши керак. Зеро, Аллоҳ таоло Қуръонда: “Эркаклар аёллар устидан бошлиқдирлар...” (Нисо сураси, 34-оят) деб марҳамат қилган.
Бошлиқ бўлиш — зулм эмас, балки жавобгарликдир. Эркак ўз оиласини ҳалол ризқ билан таъминлаши, фарзандларини яхши тарбиялаши ва аёлини ҳурмат қилиши керак. Зеро, Пайғамбаримиз (с.а.в.): “Сизларнинг энг яхшиларингиз ўз аҳли учун энг яхшиларингиздир” — деб марҳамат қилганлар.
Эркакнинг бошлиғлик мақоми уни оиланинг қалбига айлантиради. Унинг ҳар бир сўзи, ҳаракати оила учун ибрат ва намуна бўлиши керак. Оиланинг барқарорлиги, меҳр ва тотувлиги эркакнинг донолиги, сабр-тоқати ва масъулиятни ҳис қилиши билан боғлиқдир.