Roppa-rosa 1 oy oldin oilam bilan Dubayga ko’chib keldim. Sabablar ko’p emas: o’z sohamda o’sish, FIFA bilan boshlangan xalqaro karyeramni davom ettirish uchun shu yerga keldim.
Frilans ishlarim borligi sababli kelishim bilanoq ishga tushib ketish rejalarimda yo’q edi. Shunday ham bo’ldi. Toshkentdan turib, 2 ta kompaniyadan intervyu uchun chaqiruv olgandim, kelishimning ilk haftasida shu suhbatlarga bordim. Lekin, ikkalasidan ham ijobiy javob olmadim (aniqrog’i hali ham javob kelmadi, pochtalariga, WhatsApp’lariga yozsam javob yo’q, o’ylashimcha, bu dubaychasiga “отказ” bo’lsa kerak).
2-haftada ish chiqdi — uy-joy oldi-sotdisi (Real Estate) bilan shug’ullanuvchi kompaniyada. 3 kun ishladim, orada boshqa joylardan ham suhbatlarga chaqirishdi va oxiri Dubaydagi LaLiga akademiyasida ishlash variantida qoldim.
Dubayga kelganimning 20-kunida ish boshlabman. Shu yerdagilarning aytishicha, bu zo’r natija emish. Ya’ni, yangi kelganlarning 3 hafta ichida ishga joylashib ketishi juda noyob xodisa ekan, lekin, shaxsan o’zim aksincha deb o’ylar ekanman — o’zbekistonliklar immigrant bo’lgan kuniyoq ish topishmasa, “odamlar nima deydi” sindromi ishlab ketadi. Keyinroq tushundimki, boshqa yurtlardan bu yerga keladiganlar kattaroq moliyaviy zaxira bilan kelishadi va 1-2 oy davomida shoshmasdan o’zlariga mos keluvchi sohalarda, lokatsiyalarda ish izlashadi. Buning o’ziga yarasha sabablari bor: 1) ish beruvchi ishchiga kamida 1 yillik viza qiladi va shu vaqt mobaynida ishchi boshqa kompaniyaga ishga o’tib keta olmaydi, o’tib ketgan taqdirda, vizaga oid qonunni buzadi va deport bo’lishi mumkin; 2) lokatsiya juda muhim, ish joyiga qatnash masalasi Dubayda juda dolzarb, jamoat transporti nisbatan qimmat, masofalarga qarab narxlar oshib boraveradi; 3) karyerada va mansabda (lavozimda) o’sish qilishni istayotganlar bir joyda uzoq vaqt ishlashi tavsiya etiladi, shuning uchun, ishga topshirayotganlar biryo’la nufuzliroq kompaniyaga yoki hech bo’lmaganda yaqin kelajakda yopilib ketmaydigan, kelajagi bor ishxonaga joylashishni xohlashadi.
Ishimga kelsak, futbol akademiyasi marketing (+sales) va operatsiyalar (operations) bo’limida grafik dizayner bo’lib ishlayapman. 1 ta yopiq, 4 ta ochiq maydoni bo’lgan akademiya shug’ullanuvchilar soniga ko’ra, Amirliklardagi eng katta futbol akademiyasi ekan. BAA o’smirlar va yoshlar terma jamoasiga futbolchilar yetkazib berish va professional futbol klublari uchun ham seleksiya maydoni bo’lib xizmat qilyapti. Murabbiylarning barchasi Ispaniyadan, bitta italiyalik murabbiy yaqinda “Al Nassr” U17 jamoasiga bosh murabbiy bo’lib tayinlanibdi (menimcha, u haqida eshitgansiz, sobiq “Milan”chi Luka Antonini).
Tarmoqlarda passiv bo’lib qolganimning asosiy sababi migratsiya va adaptatsiya edi. Sizlarda nima gap? Sovqotmayapsizlarmi? (=
@sabitov_co
Frilans ishlarim borligi sababli kelishim bilanoq ishga tushib ketish rejalarimda yo’q edi. Shunday ham bo’ldi. Toshkentdan turib, 2 ta kompaniyadan intervyu uchun chaqiruv olgandim, kelishimning ilk haftasida shu suhbatlarga bordim. Lekin, ikkalasidan ham ijobiy javob olmadim (aniqrog’i hali ham javob kelmadi, pochtalariga, WhatsApp’lariga yozsam javob yo’q, o’ylashimcha, bu dubaychasiga “отказ” bo’lsa kerak).
2-haftada ish chiqdi — uy-joy oldi-sotdisi (Real Estate) bilan shug’ullanuvchi kompaniyada. 3 kun ishladim, orada boshqa joylardan ham suhbatlarga chaqirishdi va oxiri Dubaydagi LaLiga akademiyasida ishlash variantida qoldim.
Dubayga kelganimning 20-kunida ish boshlabman. Shu yerdagilarning aytishicha, bu zo’r natija emish. Ya’ni, yangi kelganlarning 3 hafta ichida ishga joylashib ketishi juda noyob xodisa ekan, lekin, shaxsan o’zim aksincha deb o’ylar ekanman — o’zbekistonliklar immigrant bo’lgan kuniyoq ish topishmasa, “odamlar nima deydi” sindromi ishlab ketadi. Keyinroq tushundimki, boshqa yurtlardan bu yerga keladiganlar kattaroq moliyaviy zaxira bilan kelishadi va 1-2 oy davomida shoshmasdan o’zlariga mos keluvchi sohalarda, lokatsiyalarda ish izlashadi. Buning o’ziga yarasha sabablari bor: 1) ish beruvchi ishchiga kamida 1 yillik viza qiladi va shu vaqt mobaynida ishchi boshqa kompaniyaga ishga o’tib keta olmaydi, o’tib ketgan taqdirda, vizaga oid qonunni buzadi va deport bo’lishi mumkin; 2) lokatsiya juda muhim, ish joyiga qatnash masalasi Dubayda juda dolzarb, jamoat transporti nisbatan qimmat, masofalarga qarab narxlar oshib boraveradi; 3) karyerada va mansabda (lavozimda) o’sish qilishni istayotganlar bir joyda uzoq vaqt ishlashi tavsiya etiladi, shuning uchun, ishga topshirayotganlar biryo’la nufuzliroq kompaniyaga yoki hech bo’lmaganda yaqin kelajakda yopilib ketmaydigan, kelajagi bor ishxonaga joylashishni xohlashadi.
Ishimga kelsak, futbol akademiyasi marketing (+sales) va operatsiyalar (operations) bo’limida grafik dizayner bo’lib ishlayapman. 1 ta yopiq, 4 ta ochiq maydoni bo’lgan akademiya shug’ullanuvchilar soniga ko’ra, Amirliklardagi eng katta futbol akademiyasi ekan. BAA o’smirlar va yoshlar terma jamoasiga futbolchilar yetkazib berish va professional futbol klublari uchun ham seleksiya maydoni bo’lib xizmat qilyapti. Murabbiylarning barchasi Ispaniyadan, bitta italiyalik murabbiy yaqinda “Al Nassr” U17 jamoasiga bosh murabbiy bo’lib tayinlanibdi (menimcha, u haqida eshitgansiz, sobiq “Milan”chi Luka Antonini).
Tarmoqlarda passiv bo’lib qolganimning asosiy sababi migratsiya va adaptatsiya edi. Sizlarda nima gap? Sovqotmayapsizlarmi? (=
@sabitov_co