ЎАТАН ЫШҚЫ

Табаныңа кирсе шеңгел тикени,
Сол ўақ тамған тамшы каныңда ўатан,
Әптаб урып, суўық қуртса диңкеңди,
Қалтырап, түршиккен, жаныңда ўатан.

Әзиз өз елиңниң тикени-шаты,
Билсең, жанға жағар ҳазары менен.
Сиңген руўхыңа, пәк муҳаббаты,
Мың жыллық мазары, базары менен.

Маңлай тери сиңген, бул топыраққа,
Соңыра кеткен оның, тәни қарысып,
Ығбал-бахыт тилеп, алыс урпаққа,
Бабам өткен, ўақыт пенен алысып.

Бийўақ өрт шалмасын, топанлар басып,
Қулпы дөнип турсын гүл-лалазарың,
Ығбал-бахтың жанып, дәўлетиң тасып,
Толғай дәстүрханың, қызғай базарың
15.09.24