Diskleymer: Bu motivatsion post emas va gap orzular haqida ketmayapti. Yuqoridagi fikrlarning pastda yoziladigan gaplarga aloqasi bo‘lmasligi ham mumkin. Barchasi shunchaki intriga uchun yozildi. Gap nima haqida ketayotganini tushunmasligingiz ehtimoli ham bor va bu sizning aybingiz emas)
Man bir akani ma’lum vaqtdan beri taniyman. Kanalini ko‘pdan beri kuzataman. O‘zi bilan salom-aligimizga bir yildan oshdi. O‘sha aka o‘tgan yili bir necha yillik orzularidan biriga erishdi. Bu uchun ancha ter to‘kdi, pul yig‘di, tajriba to‘pladi, turli xil sinovlardan o‘tdi, sabr qildi va o‘z maqsadiga erishdi. Albatta, buni odatiy hayot yo‘li deyishimiz mumkin edi, agarda u odam shuncha harakatlari evaziga “birovning bratishkasi” degan quruq tuhmatli tamg‘aga loyiq ko‘rilmaganida.
Ko‘pchilik anglaganidek, gap “Yog‘du” nashriyoti ta’sischisi Muhammad Amin Mirsaidov haqida boryapti. Nashriyot ochishni birinchi abzasda aytilgan o‘sha ikki xil orzuning bir qo‘lda tutib turilishi deb hisoblayman: orzuyingdagi biznes, jamiyatga foydang tegadi, hissiy qoniqish va samarali tizim o‘rnatolsang, o‘zing istagan moddiyatga ham erishish mumkin. Qanchalik yoqimli holat bu! Yakunda, sanab o‘tilganlardan hech biri o‘xshamagan taqdirda ham inson uchun yoqimli tajriba bo‘lardi nashriyot ochish. Va yana, agarda u odam shuncha harakatlari evaziga “birovini bratishkasi” degan quruq tuhmatli tamg‘aga loyiq ko‘rilmaganida. O‘ta sentimental odam sifatida aytaman: buni qabul qilish judayam og‘ir.
O‘sha 1000kitob loyihasi bo‘yicha mashmashalarga umuman aralashmadim. To‘g‘ri-da, mani fikrim nimaniyam o‘zgartirardi. Ustiga-ustak tayinli fikrim ham bo‘lmasa. Lekin ayrimlarning manfaatlar to‘qnashuvi deb bir insonning yarim umrlik orzusi ustidan mag‘zava ag‘darishayotganiga jim qarab turmaslik kerak, deb hisobladim. Gap-so‘zlar mayli, shuncha nashriyot ichidan aynan “Yog‘du”ga nisbatan korrupsion ish ochilgani kulgimni qo‘zg‘atyapti.
Muhammad Amin akani o‘zidan ahvol so‘rab yozdim. Xurshid Yo‘ldoshevning uzoq yillik tanishi yoki bratishkasi emasman, deyapti. 1000kitob ofisiga borganda birinchi marta ko‘rishgan. O‘g‘irlik qilmagani uchun bu surishtiruvlardan umuman xavotirda emas. Lekin e’tiborimni tortgani, agar aybsizligi isbotlansa, unga qarshi gap tarqatganlarni tuhmat uchun sudga berish niyati ham yo‘q. Man bu harakatni populizm deb hisoblamayapman. Akani hech kimdan da’vosi yo‘q, shunchaki tinch qo‘yishsa bo‘ldi degan fikrda. O‘rnida bo‘lganimizda, ko‘pchiligimiz Navoiydan Toshkentga kelib, hammani yig‘ib, birma-bir bahslashib, qo‘polroq aytganda barcha tuhmatlar uchun “so‘ravolardik”. Shaxsan man shunday qilardim.
Yozayotganlarim qanaqadir “zakaz” post emas. Aks holda kattaroq auditoriyasi bor biror jurnalist-bloger tomonidan yozilgan bo‘lardi. Mani gapim esa qaygayam borardi, zakazga nimadir yozsam. Shunchaki o‘zimizga o‘xshagan bir odamni, xuddi manikiga o‘xshagan orzulari ustidan balchiq tortishayotganini qabul qilolmay yozdim bularni.
Ayrim “ziyoli”lardan farqli o‘laroq, bu masalada kimgadir tuhmat qilmaslikka farosatim yetadi. Kimdir nimadir o‘g‘irlagan bo‘lsa, sudga tortilsin. Xuddi shunday, tuhmat qilganlar ham!
Hech qanaqa dalilim yo‘q. Shuning uchun aniq fikr bildirishdan yiroqman. Lekin bir qoida bor: Bunaqa katta masshtabdagi loyihadan pul o‘g‘irlash uchun 3 kishilik jamoa kamlik qiladi. Tankning balonini yog‘och tish kovlagich bilan teshib bo‘lmasligini bilish uchun ziyoli bo‘lish shart emas. Tankni ishdan chiqarish uchun kattaroq kuchlar kerak! “Yog‘du” ustidan shikoyat qilayotganlar o‘sha “kuchlar” emas deb umid qilaman.
E’tiboringiz uchun rahmat! Orzularingiz uchun kurashing va ularni oyoqosti qilishlariga yo‘l qo‘ymang! Haqiqat hamisha g‘alaba qilaversin, agar u bo‘lsa)
@phaziloff
Man bir akani ma’lum vaqtdan beri taniyman. Kanalini ko‘pdan beri kuzataman. O‘zi bilan salom-aligimizga bir yildan oshdi. O‘sha aka o‘tgan yili bir necha yillik orzularidan biriga erishdi. Bu uchun ancha ter to‘kdi, pul yig‘di, tajriba to‘pladi, turli xil sinovlardan o‘tdi, sabr qildi va o‘z maqsadiga erishdi. Albatta, buni odatiy hayot yo‘li deyishimiz mumkin edi, agarda u odam shuncha harakatlari evaziga “birovning bratishkasi” degan quruq tuhmatli tamg‘aga loyiq ko‘rilmaganida.
Ko‘pchilik anglaganidek, gap “Yog‘du” nashriyoti ta’sischisi Muhammad Amin Mirsaidov haqida boryapti. Nashriyot ochishni birinchi abzasda aytilgan o‘sha ikki xil orzuning bir qo‘lda tutib turilishi deb hisoblayman: orzuyingdagi biznes, jamiyatga foydang tegadi, hissiy qoniqish va samarali tizim o‘rnatolsang, o‘zing istagan moddiyatga ham erishish mumkin. Qanchalik yoqimli holat bu! Yakunda, sanab o‘tilganlardan hech biri o‘xshamagan taqdirda ham inson uchun yoqimli tajriba bo‘lardi nashriyot ochish. Va yana, agarda u odam shuncha harakatlari evaziga “birovini bratishkasi” degan quruq tuhmatli tamg‘aga loyiq ko‘rilmaganida. O‘ta sentimental odam sifatida aytaman: buni qabul qilish judayam og‘ir.
O‘sha 1000kitob loyihasi bo‘yicha mashmashalarga umuman aralashmadim. To‘g‘ri-da, mani fikrim nimaniyam o‘zgartirardi. Ustiga-ustak tayinli fikrim ham bo‘lmasa. Lekin ayrimlarning manfaatlar to‘qnashuvi deb bir insonning yarim umrlik orzusi ustidan mag‘zava ag‘darishayotganiga jim qarab turmaslik kerak, deb hisobladim. Gap-so‘zlar mayli, shuncha nashriyot ichidan aynan “Yog‘du”ga nisbatan korrupsion ish ochilgani kulgimni qo‘zg‘atyapti.
Muhammad Amin akani o‘zidan ahvol so‘rab yozdim. Xurshid Yo‘ldoshevning uzoq yillik tanishi yoki bratishkasi emasman, deyapti. 1000kitob ofisiga borganda birinchi marta ko‘rishgan. O‘g‘irlik qilmagani uchun bu surishtiruvlardan umuman xavotirda emas. Lekin e’tiborimni tortgani, agar aybsizligi isbotlansa, unga qarshi gap tarqatganlarni tuhmat uchun sudga berish niyati ham yo‘q. Man bu harakatni populizm deb hisoblamayapman. Akani hech kimdan da’vosi yo‘q, shunchaki tinch qo‘yishsa bo‘ldi degan fikrda. O‘rnida bo‘lganimizda, ko‘pchiligimiz Navoiydan Toshkentga kelib, hammani yig‘ib, birma-bir bahslashib, qo‘polroq aytganda barcha tuhmatlar uchun “so‘ravolardik”. Shaxsan man shunday qilardim.
Yozayotganlarim qanaqadir “zakaz” post emas. Aks holda kattaroq auditoriyasi bor biror jurnalist-bloger tomonidan yozilgan bo‘lardi. Mani gapim esa qaygayam borardi, zakazga nimadir yozsam. Shunchaki o‘zimizga o‘xshagan bir odamni, xuddi manikiga o‘xshagan orzulari ustidan balchiq tortishayotganini qabul qilolmay yozdim bularni.
Ayrim “ziyoli”lardan farqli o‘laroq, bu masalada kimgadir tuhmat qilmaslikka farosatim yetadi. Kimdir nimadir o‘g‘irlagan bo‘lsa, sudga tortilsin. Xuddi shunday, tuhmat qilganlar ham!
Hech qanaqa dalilim yo‘q. Shuning uchun aniq fikr bildirishdan yiroqman. Lekin bir qoida bor: Bunaqa katta masshtabdagi loyihadan pul o‘g‘irlash uchun 3 kishilik jamoa kamlik qiladi. Tankning balonini yog‘och tish kovlagich bilan teshib bo‘lmasligini bilish uchun ziyoli bo‘lish shart emas. Tankni ishdan chiqarish uchun kattaroq kuchlar kerak! “Yog‘du” ustidan shikoyat qilayotganlar o‘sha “kuchlar” emas deb umid qilaman.
E’tiboringiz uchun rahmat! Orzularingiz uchun kurashing va ularni oyoqosti qilishlariga yo‘l qo‘ymang! Haqiqat hamisha g‘alaba qilaversin, agar u bo‘lsa)
@phaziloff