Kun tartibi tuzish eng tufta ishdir!
Bolaligimdan to hozirgacha kun tartibi tuzganman. Boshidagi bir-ikki soat yaxshi oʻtadi. Boring ana bir-ikki kun oʻtadi. Ammo, keyinchalik albatta kun tartibning ishlamas vosita ekanligi koʻrinib qolaveradi.
Kun tartibi nega kerak? 1. Kerakli ishlar esdan chiqmasligi uchun. 2. Kerakli ishlarning barchasi qilinishi uchun.
Buning uchun nima qilamiz? Taqriban barcha ishlarimizni yozamiz va vaqt belgilaymiz. Ammo, hamma kamchilik shu yerda boshlanadi.
Biz kunimizga belgilaganimiz har bir ishni qildik, endi hayotdan toʻlaqonli zavq ola bilamiz, deb oʻylamasligimiz kerak. Chunki, zavq (dofamin) faqat maʼlum ishni maʼlum bir kichik miqdorda qilganimizda emas, toʻliq-mukammal bajarganimizda olamiz. Toʻliq bajarmasak, qaytaga yanada koʻproq asabiylashamiz.
Masalan, ovqatni belgilangan vaqtda chala yedik, deylik. Nima boʻladi deb oʻylaysiz? Yoki kinoning yarmidan tugatganingizni, darsni chala qilganingizni, chala choʻmilishga majbur boʻlishingizni tasavvur qilib koʻring. Qanchalik asabiylik-a?!
Demak, vaqtdan unumli foydalanib zavq olish uchun oʻylab topilgan bu narsa, vaqtdan istaganingizcha foydalana olmayotgangiz uchun asabiylashishingizga sabab boʻlar ekan.
Nega ishonch bilan vaqtdan foydalana olmaysiz deyapman? Masalan, kun davomida qiladigan har bir ishingiz uchun ketadigan vaqtlarni yozib chiqing istaganingizcha. Keyin ularni kun tartibingizga tushirmoqchi boʻling. Vaqt yetmay qoladi! A-ancha yetmay qoladi!
Nima demoqchiman? Kun tartibi yomon demoqchimasman. Ammo, kun tartibi tuzgan va amal qilayotgan boʻlsangiz, doimiy asabiylikka tayyor turing.
Bolaligimdan to hozirgacha kun tartibi tuzganman. Boshidagi bir-ikki soat yaxshi oʻtadi. Boring ana bir-ikki kun oʻtadi. Ammo, keyinchalik albatta kun tartibning ishlamas vosita ekanligi koʻrinib qolaveradi.
Kun tartibi nega kerak? 1. Kerakli ishlar esdan chiqmasligi uchun. 2. Kerakli ishlarning barchasi qilinishi uchun.
Buning uchun nima qilamiz? Taqriban barcha ishlarimizni yozamiz va vaqt belgilaymiz. Ammo, hamma kamchilik shu yerda boshlanadi.
Biz kunimizga belgilaganimiz har bir ishni qildik, endi hayotdan toʻlaqonli zavq ola bilamiz, deb oʻylamasligimiz kerak. Chunki, zavq (dofamin) faqat maʼlum ishni maʼlum bir kichik miqdorda qilganimizda emas, toʻliq-mukammal bajarganimizda olamiz. Toʻliq bajarmasak, qaytaga yanada koʻproq asabiylashamiz.
Masalan, ovqatni belgilangan vaqtda chala yedik, deylik. Nima boʻladi deb oʻylaysiz? Yoki kinoning yarmidan tugatganingizni, darsni chala qilganingizni, chala choʻmilishga majbur boʻlishingizni tasavvur qilib koʻring. Qanchalik asabiylik-a?!
Demak, vaqtdan unumli foydalanib zavq olish uchun oʻylab topilgan bu narsa, vaqtdan istaganingizcha foydalana olmayotgangiz uchun asabiylashishingizga sabab boʻlar ekan.
Nega ishonch bilan vaqtdan foydalana olmaysiz deyapman? Masalan, kun davomida qiladigan har bir ishingiz uchun ketadigan vaqtlarni yozib chiqing istaganingizcha. Keyin ularni kun tartibingizga tushirmoqchi boʻling. Vaqt yetmay qoladi! A-ancha yetmay qoladi!
Nima demoqchiman? Kun tartibi yomon demoqchimasman. Ammo, kun tartibi tuzgan va amal qilayotgan boʻlsangiz, doimiy asabiylikka tayyor turing.