Репост из: Niyatga bog'liq
Ancha vaqtdan beri kuzatib boryapman urushni va bu urushda eng bo'lishni xohlamaydigan narsam Rus askari bo'lish. Ukraina tomonining eng katta dushmani, o'z davlati uchun esa bir itchalik qadri bo'lmagan, o'lishi yoki qolishi umuman qiziq bo'lmagan bechora insonlar. Inglizcha so'z bilan ta'riflaganda Cannon fodder. Bir safarlik, ishlat va otib yuboriladigan askarlar.
Urush psixologiyasini his qilish uchun tasavvur qilib ko'ramiz.
Ukrainalik askar bo'lsangchi?
Vataning bosib olingan, sevgan insonlaring balki o'ldirilgan, azob berilgan va bu haqsizlillarga qarshi vatani uchun sharafli bir jang qilmoqdasan. Vataning tuprog'iga kirib kelgan dushmanlarni tuprog'ingdan chiqarish uchun yuraging bilan urushasan. Baxtli kelajak uchun, mustaqil bir davlat uchun qonini to'kasab. Bu psixologik kuch yetib, ortib ham qoladi janglarda.
Rus askari bo'lsangchi?
Davlating boshida boshidagi diktator o'zining ahmoqona hayollari va rus oligarhlarining manfaatlari uchun Ukrainani bosib olish buyrug'ini bergan. Qocha olganlar qochib ketgan ammo seni bo'yningdan tutib darrov askarga olishgan. Na yaxshi askari ta'lim olgansan, na yetarli darajada qurol aslahang bor, na strategiya bor, na bir yetarli oziq-ovqat. Shunchaki pala-partish Ukrainaga bostirib kirilgan va bir yarim yildan beri urush hamma daxshati bilan davom etmoqda. Sani ham qolganlar kabi darrov urush zonasiga tashlashgan. Jang maydonida oyog'ingda krossofka bilan yuribsan, shu darajada harob ahvoldasanki - har kuni yuzlab safdoshlaring bir hasharot kabi qirilib ketmoqda. Hozirgacha 100 mingdan ortiq rus askari o'lgan va san ertaga o'lib ketsang hech kim e'tibor ham bermaydi. Urushdan qochib Rossiyaga qaytsang yo qamashadi yoki otib tashlashadi. Qolib urushay desang lekin nima uchun? Hech qanday ma'no yo'q. Nima uchun, kimga qarshi urushyapsan? Ukrainani bosib olish muvaffaqiyatli tugasa ham sanga buni hech foydasi yo'q. Ozroq talon-taroj qilib balki Rossiyaga biroz pul bilan qaytishing mumkin ammo buni ham kafolati yo'q. Sani hayotingni bir qadri yo'q. Bugun yo erta o'lib, umumiy qabristonga ko'milib ketasan.
Shu narsalar diktatorlik bilan boshqariladigan bir davlatning askari bo'lish, mana shunday bir his tuyg'u bo'lsa kerak.
@niyatgabogliq
Urush psixologiyasini his qilish uchun tasavvur qilib ko'ramiz.
Ukrainalik askar bo'lsangchi?
Vataning bosib olingan, sevgan insonlaring balki o'ldirilgan, azob berilgan va bu haqsizlillarga qarshi vatani uchun sharafli bir jang qilmoqdasan. Vataning tuprog'iga kirib kelgan dushmanlarni tuprog'ingdan chiqarish uchun yuraging bilan urushasan. Baxtli kelajak uchun, mustaqil bir davlat uchun qonini to'kasab. Bu psixologik kuch yetib, ortib ham qoladi janglarda.
Rus askari bo'lsangchi?
Davlating boshida boshidagi diktator o'zining ahmoqona hayollari va rus oligarhlarining manfaatlari uchun Ukrainani bosib olish buyrug'ini bergan. Qocha olganlar qochib ketgan ammo seni bo'yningdan tutib darrov askarga olishgan. Na yaxshi askari ta'lim olgansan, na yetarli darajada qurol aslahang bor, na strategiya bor, na bir yetarli oziq-ovqat. Shunchaki pala-partish Ukrainaga bostirib kirilgan va bir yarim yildan beri urush hamma daxshati bilan davom etmoqda. Sani ham qolganlar kabi darrov urush zonasiga tashlashgan. Jang maydonida oyog'ingda krossofka bilan yuribsan, shu darajada harob ahvoldasanki - har kuni yuzlab safdoshlaring bir hasharot kabi qirilib ketmoqda. Hozirgacha 100 mingdan ortiq rus askari o'lgan va san ertaga o'lib ketsang hech kim e'tibor ham bermaydi. Urushdan qochib Rossiyaga qaytsang yo qamashadi yoki otib tashlashadi. Qolib urushay desang lekin nima uchun? Hech qanday ma'no yo'q. Nima uchun, kimga qarshi urushyapsan? Ukrainani bosib olish muvaffaqiyatli tugasa ham sanga buni hech foydasi yo'q. Ozroq talon-taroj qilib balki Rossiyaga biroz pul bilan qaytishing mumkin ammo buni ham kafolati yo'q. Sani hayotingni bir qadri yo'q. Bugun yo erta o'lib, umumiy qabristonga ko'milib ketasan.
Shu narsalar diktatorlik bilan boshqariladigan bir davlatning askari bo'lish, mana shunday bir his tuyg'u bo'lsa kerak.
@niyatgabogliq