Talabalar haqida 2
Avvalroq yozganimdek ishxonamga talabalar ishga kelib turishadi. Hozirgacha 8-10 tacha talaba bilan birga ishladik, suhbatlashdik. Ularning oʻzini tutishini, muomalasi va ishga nisbatan masʼuliyatini kuzatdim. Har doim shu xulosaga keldimki, bu talabalar afsuski bizning talabalardan koʻra ancha yetuk shaxsdek koʻrinadilar. Ular hatto bekor oʻtirgan vaqti ham telefon titkilashmaydi, ijtimoiy tarmoqlar va boshqa trend mavzularni umuman bilishmasa ham kerak. Qiziqib biror savol bersam, bilganicha teran, jiddiy argumentlar bilan javob berishadi. Umuman oʻqishdan, darslarning qiyinligi va hokazolardan nolishmaydi, garchi tibbiyot universiteti bu yerda oʻzimizdagidan koʻra ancha talabchan boʻlsa ham.
Oʻtgan hafta Myunxen texnika universitetining kutubxonasiga dars qilgani bordim. Oʻz-oʻzidan bizning Buxoro tibbiyot instituti kutubxonasi bilan solishtirishga tushib ketdim (hamma chetga chiqqan odamda bor solishtirish fenomeni😁). Bizning "kutubxona" institutning bir tiyinga qimmat tadbirlariyu majlislarini oʻtkazish joyi, diydor koʻrishish, oʻzaro gap sotish, qiz/yigit ovlash va tekin WiFi manbayidek tasavvur qoldirgan manda. Harqalay oʻzimizda ham chindan oʻqish uchun keladigan talabalar koʻp, lekin institutimiz kutubxonasida rosti dars qilib boʻlmasdi. Koʻp hollarda talabalarda eng elementar sukut saqlash, birovga xalal bermaslik madaniyati yoʻq edi. 5-6 ta kutubxonachining tomogʻi qirilardi iltimos jim boʻlinglar, birovga oʻqishiga xalaqit bermanglar deb.
TUM kutubxonasi esa manda haqiqiy ziyo maskaniday taassurot qoldirdi. Kutubxonaga kirishim bilan qandaydir sergaklik jiddiylik muhitini his qildim. Kutubxona liq toʻla, lekin varaqqa yozayotgan ruchka tovushi eshitilarli darajada jimlik. Eng qizigʻi mandan hech kim kimsan, nega kiryapsan, formulyaring qani, deb soʻragani yoʻq. Chunki kutubxonada nazoratchining oʻzi yoʻq😁. Nega talabalar bilan gapni boshlab, kutubxonaga oʻtib ketdim? Chunki bu yerda talabalar chindan oʻqishadi! Tinmay oʻqishadi, kelib 10 minut dars qilib keyin dugona/joʻra bilan gap sotishmaydi!
Bularni nimaga yozyapman, chunki manga tuyulishi boʻyicha biz har doim gapirib oʻrganib qolgan institutimiz qoloqligi muammosidan tashqari, talabalarimizning ham bilim olishda orqada ekanliklari manga ogʻir botadi. Koʻpchilik tibbiyot talabalari keraksiz narsalarga oʻralashib qolishgan. Haqiqiy ilmdan uzoqlashganmiz afsuski koʻpimiz. Oʻzim ham shunaqalardan biri edim afsuski.
Xullas post oxirida nima demoqchiman: mani kuzatadigan postlarimga qiziqadigan talabalarning aksariyati rivojlangan mamlakatlarda shifokorlikka intilayotgan, harakat qilayotganlar deb hisoblaydigan boʻlsak, sizlarga doʻstona maslahatim — oʻqinglar qadrdonlar. Eng avvalo ingliz yoki nemis tilini, hech boʻlmasa rus tilini oʻrganib olinglar va chindan oʻqinglar. Sizni chet davlatda tayyor ish va maosh zoriqib kutib turgani yoʻq. Siz shunga oʻzingizni munosib darajaga olib chiqishga intilmas ekansiz, sizga bu yoʻl juda qiyin boʻladi. Xuddi hozir manga qiyin boʻlayotganidek.
Neʼmatjon Rajabov
18.02.2024
München
Avvalroq yozganimdek ishxonamga talabalar ishga kelib turishadi. Hozirgacha 8-10 tacha talaba bilan birga ishladik, suhbatlashdik. Ularning oʻzini tutishini, muomalasi va ishga nisbatan masʼuliyatini kuzatdim. Har doim shu xulosaga keldimki, bu talabalar afsuski bizning talabalardan koʻra ancha yetuk shaxsdek koʻrinadilar. Ular hatto bekor oʻtirgan vaqti ham telefon titkilashmaydi, ijtimoiy tarmoqlar va boshqa trend mavzularni umuman bilishmasa ham kerak. Qiziqib biror savol bersam, bilganicha teran, jiddiy argumentlar bilan javob berishadi. Umuman oʻqishdan, darslarning qiyinligi va hokazolardan nolishmaydi, garchi tibbiyot universiteti bu yerda oʻzimizdagidan koʻra ancha talabchan boʻlsa ham.
Oʻtgan hafta Myunxen texnika universitetining kutubxonasiga dars qilgani bordim. Oʻz-oʻzidan bizning Buxoro tibbiyot instituti kutubxonasi bilan solishtirishga tushib ketdim (hamma chetga chiqqan odamda bor solishtirish fenomeni😁). Bizning "kutubxona" institutning bir tiyinga qimmat tadbirlariyu majlislarini oʻtkazish joyi, diydor koʻrishish, oʻzaro gap sotish, qiz/yigit ovlash va tekin WiFi manbayidek tasavvur qoldirgan manda. Harqalay oʻzimizda ham chindan oʻqish uchun keladigan talabalar koʻp, lekin institutimiz kutubxonasida rosti dars qilib boʻlmasdi. Koʻp hollarda talabalarda eng elementar sukut saqlash, birovga xalal bermaslik madaniyati yoʻq edi. 5-6 ta kutubxonachining tomogʻi qirilardi iltimos jim boʻlinglar, birovga oʻqishiga xalaqit bermanglar deb.
TUM kutubxonasi esa manda haqiqiy ziyo maskaniday taassurot qoldirdi. Kutubxonaga kirishim bilan qandaydir sergaklik jiddiylik muhitini his qildim. Kutubxona liq toʻla, lekin varaqqa yozayotgan ruchka tovushi eshitilarli darajada jimlik. Eng qizigʻi mandan hech kim kimsan, nega kiryapsan, formulyaring qani, deb soʻragani yoʻq. Chunki kutubxonada nazoratchining oʻzi yoʻq😁. Nega talabalar bilan gapni boshlab, kutubxonaga oʻtib ketdim? Chunki bu yerda talabalar chindan oʻqishadi! Tinmay oʻqishadi, kelib 10 minut dars qilib keyin dugona/joʻra bilan gap sotishmaydi!
Bularni nimaga yozyapman, chunki manga tuyulishi boʻyicha biz har doim gapirib oʻrganib qolgan institutimiz qoloqligi muammosidan tashqari, talabalarimizning ham bilim olishda orqada ekanliklari manga ogʻir botadi. Koʻpchilik tibbiyot talabalari keraksiz narsalarga oʻralashib qolishgan. Haqiqiy ilmdan uzoqlashganmiz afsuski koʻpimiz. Oʻzim ham shunaqalardan biri edim afsuski.
Xullas post oxirida nima demoqchiman: mani kuzatadigan postlarimga qiziqadigan talabalarning aksariyati rivojlangan mamlakatlarda shifokorlikka intilayotgan, harakat qilayotganlar deb hisoblaydigan boʻlsak, sizlarga doʻstona maslahatim — oʻqinglar qadrdonlar. Eng avvalo ingliz yoki nemis tilini, hech boʻlmasa rus tilini oʻrganib olinglar va chindan oʻqinglar. Sizni chet davlatda tayyor ish va maosh zoriqib kutib turgani yoʻq. Siz shunga oʻzingizni munosib darajaga olib chiqishga intilmas ekansiz, sizga bu yoʻl juda qiyin boʻladi. Xuddi hozir manga qiyin boʻlayotganidek.
Neʼmatjon Rajabov
18.02.2024
München