Видео недоступно для предпросмотра
Смотреть в Telegram
Ba’zan darsga shunchalik sho‘ng‘ib ketamanki, tun qanday o‘tganini sezmay ham qolaman. Ko‘zim charchoqdan qizarib, qalbim esa ilmga chanqoq holda tongni qarshi olaman. Jiddu-jahd bilan o‘rganaman, har bir ma’lumotni miyasiga singdirishga harakat qilaman. Ammo vaqti kelganda uni ifodalashga, fikrimni jamlashga qiynalaman…
Go‘yoki ongimda jamlangan bilim tilimga yetib kelmaydi. Ikkilanaman, duduqlanaman… Savollarga javob berishda ishonchsizlik paydo bo‘ladi. Balki bu tajribasizlikdandir, balki bilimlarni chuqurroq o‘zlashtirish kerakdir. Lekin shubham yo‘q: harakat davom etsa, natija ham albatta bo‘ladi. Chunki ilm—chidam va mashaqqatni sevadi.
Go‘yoki ongimda jamlangan bilim tilimga yetib kelmaydi. Ikkilanaman, duduqlanaman… Savollarga javob berishda ishonchsizlik paydo bo‘ladi. Balki bu tajribasizlikdandir, balki bilimlarni chuqurroq o‘zlashtirish kerakdir. Lekin shubham yo‘q: harakat davom etsa, natija ham albatta bo‘ladi. Chunki ilm—chidam va mashaqqatni sevadi.