#PSIXOLOGIYA
Psixolog qabulida:
— Men masʼuliyatni zimmamga olishdan qoʻrqaman.
— Hamma ham oʻz qoʻrquvlarini tan olishga jurʼat topavermaydi.
— Men hech qaysi ishni oxiriga yetkaza olmayman.
— Siz qiziqishingiz soʻngach, diqqatingizni boshqa tomonga qaratishni uddalarkansiz.
— Hatto siz bilan ham natijaga erishishimga shubham bor.
— Prognoz qilishni yaxshi bilarkansiz.
— Meni shunaqa qilib qoʻyishdi.
— Siz atrofdagilar taʼsirini tan olarkansiz.
— Menga yordam berasizmi?
— Siz yordam soʻrashni bilarkansiz.
— Savolimga javob bermadingiz!
— Qatʼiyatli ham ekansiz.
— Yaʼni, yoʻq, demoqchimisiz?
— Munozarani oʻtkirlashtirishga tayyor ekansiz.
— U holda men nima uchun toʻlov qildim?
— Xarajatingiz uchun javob talab qila olyapsiz.
— Xullas, menga nima boʻlgan?
— Bir necha daqiqalik suhbat asnosida siz yetuk, mard, talabchan, ishonchli va kuzatuvchan inson ekanligingizni koʻrsatdingiz.
— Lekin bularning bari hayotimda sezilmayapti.
— Siz qarama-qarshiliklarni ham payqay olyapsiz.
— Men shu sifatlarning hammasini ishga sola olganimda, hayotim oʻzgacha kechardi.
— Siz hayotingiz oʻz salohiyatingizni namoyon eta olishingizga bogʻliq ekanligini tushundingiz.
— Axir bu tabiiy-ku.
— Siz buni tasdiqladingiz.
— Lekin oʻz salohiyatimni qanday namoyon eta olishim mumkin?
— Siz ularning borligi va namoyon boʻla boshlaganini tan oldingiz.
— Men ularni shu yerda koʻrsata olayotganimni siz aytdingiz.
— Siz esa buni tan oldingiz.
— Lekin bu sifatlarni koʻproq namoyon etish uchun nima qilish kerakligini aytmadingiz!
— Siz oʻzingiz uchun muhim savolni oʻtkazib yubormay, yana bir bor qatʼiyat koʻrsatdingiz.
— Bundan biror naf bormi?
— Siz oʻz qarashingizni himoya qilishni bilarkansiz.
— Lekin taslim boʻlgan paytlarim ham boʻlib turadi.
— Demak, ikkala variantdan ham foydalana olarkansiz.
— Men shunchaki qiyinchiliklarni yoqtirmayman!
— Aqlli odam ekansiz.
— Lekin bu feʼlim ishlarni yarim yoʻlda tashlab ketishimga sabab boʻladi!
— Siz oʻzaro bogʻliqlikni koʻra olar ekansiz.
— Lekin qatʼiyat koʻrsatish uchun qiyinchiliklardan qoʻrqmaslik kerak.
— Albatta. Va siz vaqti-vaqti bilan buni uddalayapsiz.
— Demak, men endi qiyinchilikdan qoʻrqmayapmanmi?
— Siz oʻz kuchingizni tan ola boshladingiz.
— Biroq men zaifman!
— Zaifligingizni ham.
— Lekin men bir paytni oʻzida ham kuchli, ham zaif boʻla olmayman!
— Yechimga yaqinlashdingiz.
— Demak, men kuchliligim va zaifligimni navbati bilan ishga solsam boʻlarkan-da.
— Siz nafaqat savol qoʻyishni, balki javob topishni ham yaxshi uddalarkansiz.
— Hamma sifatlarim shundaymi?
— Hayot qonuniyatini angladingiz chogʻi.
— Men har xil boʻlishim mumkin. Lekin yaxshi sifatlarimni koʻproq namoyon eta olishim kerak...
— Muhim kashfiyot.
— Lekin u holda hech qachon oʻz nuqsonlarimdan qutula olmayman-ku.
— Tanlash ixtiyorini tashlab yuborolmaysiz.
— Demak, ixtiyor doim oʻzimdami?
— Yaxshi fikrlayapsiz.
— Infantil yoki yetuk boʻlib qolish oʻzimning tanlovim ekan-da?
— Har soniyada!
— Axir bu masʼuliyat-ku!
— Albatta. Masʼuliyat butun hayotingiz davomida siz bilan edi va shunday boʻlib qoladi.
— Xarakter-chi?
— Hozirgina siz uni shubha ostiga oldingiz.
— Xarakter — men avtomatik tarzda namoyon etayotgan sifatlarimmi?
— Bu siz avtopilotga ishonib topshirib qoʻygan narsa.
— Tanlov hamisha bormi?
— Siz endi hammasini tushunib boʻldingiz.
— Buni hazm qilib olishim kerak.
— Siz yana bir bor mustaqil fikrlay olishingizni namoyon etdingiz!
@muammo_yechim
Psixolog qabulida:
— Men masʼuliyatni zimmamga olishdan qoʻrqaman.
— Hamma ham oʻz qoʻrquvlarini tan olishga jurʼat topavermaydi.
— Men hech qaysi ishni oxiriga yetkaza olmayman.
— Siz qiziqishingiz soʻngach, diqqatingizni boshqa tomonga qaratishni uddalarkansiz.
— Hatto siz bilan ham natijaga erishishimga shubham bor.
— Prognoz qilishni yaxshi bilarkansiz.
— Meni shunaqa qilib qoʻyishdi.
— Siz atrofdagilar taʼsirini tan olarkansiz.
— Menga yordam berasizmi?
— Siz yordam soʻrashni bilarkansiz.
— Savolimga javob bermadingiz!
— Qatʼiyatli ham ekansiz.
— Yaʼni, yoʻq, demoqchimisiz?
— Munozarani oʻtkirlashtirishga tayyor ekansiz.
— U holda men nima uchun toʻlov qildim?
— Xarajatingiz uchun javob talab qila olyapsiz.
— Xullas, menga nima boʻlgan?
— Bir necha daqiqalik suhbat asnosida siz yetuk, mard, talabchan, ishonchli va kuzatuvchan inson ekanligingizni koʻrsatdingiz.
— Lekin bularning bari hayotimda sezilmayapti.
— Siz qarama-qarshiliklarni ham payqay olyapsiz.
— Men shu sifatlarning hammasini ishga sola olganimda, hayotim oʻzgacha kechardi.
— Siz hayotingiz oʻz salohiyatingizni namoyon eta olishingizga bogʻliq ekanligini tushundingiz.
— Axir bu tabiiy-ku.
— Siz buni tasdiqladingiz.
— Lekin oʻz salohiyatimni qanday namoyon eta olishim mumkin?
— Siz ularning borligi va namoyon boʻla boshlaganini tan oldingiz.
— Men ularni shu yerda koʻrsata olayotganimni siz aytdingiz.
— Siz esa buni tan oldingiz.
— Lekin bu sifatlarni koʻproq namoyon etish uchun nima qilish kerakligini aytmadingiz!
— Siz oʻzingiz uchun muhim savolni oʻtkazib yubormay, yana bir bor qatʼiyat koʻrsatdingiz.
— Bundan biror naf bormi?
— Siz oʻz qarashingizni himoya qilishni bilarkansiz.
— Lekin taslim boʻlgan paytlarim ham boʻlib turadi.
— Demak, ikkala variantdan ham foydalana olarkansiz.
— Men shunchaki qiyinchiliklarni yoqtirmayman!
— Aqlli odam ekansiz.
— Lekin bu feʼlim ishlarni yarim yoʻlda tashlab ketishimga sabab boʻladi!
— Siz oʻzaro bogʻliqlikni koʻra olar ekansiz.
— Lekin qatʼiyat koʻrsatish uchun qiyinchiliklardan qoʻrqmaslik kerak.
— Albatta. Va siz vaqti-vaqti bilan buni uddalayapsiz.
— Demak, men endi qiyinchilikdan qoʻrqmayapmanmi?
— Siz oʻz kuchingizni tan ola boshladingiz.
— Biroq men zaifman!
— Zaifligingizni ham.
— Lekin men bir paytni oʻzida ham kuchli, ham zaif boʻla olmayman!
— Yechimga yaqinlashdingiz.
— Demak, men kuchliligim va zaifligimni navbati bilan ishga solsam boʻlarkan-da.
— Siz nafaqat savol qoʻyishni, balki javob topishni ham yaxshi uddalarkansiz.
— Hamma sifatlarim shundaymi?
— Hayot qonuniyatini angladingiz chogʻi.
— Men har xil boʻlishim mumkin. Lekin yaxshi sifatlarimni koʻproq namoyon eta olishim kerak...
— Muhim kashfiyot.
— Lekin u holda hech qachon oʻz nuqsonlarimdan qutula olmayman-ku.
— Tanlash ixtiyorini tashlab yuborolmaysiz.
— Demak, ixtiyor doim oʻzimdami?
— Yaxshi fikrlayapsiz.
— Infantil yoki yetuk boʻlib qolish oʻzimning tanlovim ekan-da?
— Har soniyada!
— Axir bu masʼuliyat-ku!
— Albatta. Masʼuliyat butun hayotingiz davomida siz bilan edi va shunday boʻlib qoladi.
— Xarakter-chi?
— Hozirgina siz uni shubha ostiga oldingiz.
— Xarakter — men avtomatik tarzda namoyon etayotgan sifatlarimmi?
— Bu siz avtopilotga ishonib topshirib qoʻygan narsa.
— Tanlov hamisha bormi?
— Siz endi hammasini tushunib boʻldingiz.
— Buni hazm qilib olishim kerak.
— Siz yana bir bor mustaqil fikrlay olishingizni namoyon etdingiz!
@muammo_yechim