Imtihonoldi
Atrofda hamma xotirjam. Koʻpchilni koʻnglida allaqachon tinchlik hukmron. Ular odatdagidek kechikishadi, doimgidek shoshishadi. Lekin sen bezovtasan. Ich-ichingda bir vahima oʻrmalab yuribdi. Sen shoshmaysan, chunki vaqtidan ancha oldin kelyapsan. Qadamlaring, nigohlaringdan shundoqqina oldindagi imtihonning xavotiri sezilib turibdi. Lekin shu holingda yuragingni tubrogʻiga nazar solsang ajib bir quvonchni uchratasan. Axir bu soʻnggi qadamlar. Atrofdagilarning xotirjamligidan sening xavotiring oniyroq, xuddi tongoldi betoqatlikdek. Sizda ham boʻlganmi: ertalab uygʻonish uchun uygʻotgichni sozlab qoʻyasiz-u, belgilangan vaqtdan 10 daqiqa oldin uygʻonib qolasiz. Lekin oʻrningizdan turish uchun uygʻotkichni kutasiz. Hozirgi holatni shunga oʻxshatish mumkin: na uxlay olasan, na uygʻona olasan.
Baribir bu yoʻlning tugayotganiga mamnunsan. Zavqi tabiiy bir holda oʻzingni boshqalar bilan solishtirasan. Shunda shuuringda “xayriyat” degan sasni eshitasan. Xayriyat demay ilojing yoʻqki, ketishdagi ahvoling kelganingdagidan avloroq. Bu yillarda koʻp narsa topishdan koʻra kamroq narsa yoʻqotganing xursandchilikka sabab boʻlmasa-da, afsusdan saqlaydi. Yaʼnikim afsuslaringni ustiga “xayriyat” degulik vajlarni yopib qoʻyadi. Bu sening oʻzgalarga aytgulik soʻzing. Lekin oʻzing oʻzingga nima deya olasan? Oʻzingga aytgulik gaplaring ichkariroqda. Asl hadiklaring, qoʻrquvlaring, xavotirlaring, yoʻqotishlaring — hamma-hammasi vajlar yopinchigʻi ostida. Quvonchingning qaygʻuga eltuvchi asoslarini topasan ichkarida. Bugungi qaygʻularingni ildizi esa aksincha, eski orzu va umidlaring boʻlib chiqadi. Axir, “har kimni oʻz orzusiga yetkazib jazolash kerak”. Oʻz koʻngling tublariga shoʻngʻirkansan, oʻsha jazolarga dengizdagi qoyalar kabi urilaverasan. Qalbingdagi iqror va izhorlarning koʻpini koʻrib oʻzing ham koʻpda hayratlanasan. Nimadir seni yanayam ichkariroq kirishga undaydi. Undan ichkariga qadam bosmoq uchun jasorating yetmas. Duolaring, ibodatlaring, xullaski Allohga aytgulik nimalaringdir bor u yoqlarda. Baʼzida nima xohlashingni bilmay qolasan, baʼzida nima qilishni. Shunday paytlar seni oʻylar ummonidan olib chiquvchi qandaydir kuch bor. U yerlar oʻz qalbingning sen yetib bora olmas burchaklari...
Xona toʻla talabalar. Qoʻlingga savol yetib keladi: “Xayriyat, nimanidir bilib ketyapman”.
Kumush Odina
20.01.2025
@kumush_odina
Atrofda hamma xotirjam. Koʻpchilni koʻnglida allaqachon tinchlik hukmron. Ular odatdagidek kechikishadi, doimgidek shoshishadi. Lekin sen bezovtasan. Ich-ichingda bir vahima oʻrmalab yuribdi. Sen shoshmaysan, chunki vaqtidan ancha oldin kelyapsan. Qadamlaring, nigohlaringdan shundoqqina oldindagi imtihonning xavotiri sezilib turibdi. Lekin shu holingda yuragingni tubrogʻiga nazar solsang ajib bir quvonchni uchratasan. Axir bu soʻnggi qadamlar. Atrofdagilarning xotirjamligidan sening xavotiring oniyroq, xuddi tongoldi betoqatlikdek. Sizda ham boʻlganmi: ertalab uygʻonish uchun uygʻotgichni sozlab qoʻyasiz-u, belgilangan vaqtdan 10 daqiqa oldin uygʻonib qolasiz. Lekin oʻrningizdan turish uchun uygʻotkichni kutasiz. Hozirgi holatni shunga oʻxshatish mumkin: na uxlay olasan, na uygʻona olasan.
Baribir bu yoʻlning tugayotganiga mamnunsan. Zavqi tabiiy bir holda oʻzingni boshqalar bilan solishtirasan. Shunda shuuringda “xayriyat” degan sasni eshitasan. Xayriyat demay ilojing yoʻqki, ketishdagi ahvoling kelganingdagidan avloroq. Bu yillarda koʻp narsa topishdan koʻra kamroq narsa yoʻqotganing xursandchilikka sabab boʻlmasa-da, afsusdan saqlaydi. Yaʼnikim afsuslaringni ustiga “xayriyat” degulik vajlarni yopib qoʻyadi. Bu sening oʻzgalarga aytgulik soʻzing. Lekin oʻzing oʻzingga nima deya olasan? Oʻzingga aytgulik gaplaring ichkariroqda. Asl hadiklaring, qoʻrquvlaring, xavotirlaring, yoʻqotishlaring — hamma-hammasi vajlar yopinchigʻi ostida. Quvonchingning qaygʻuga eltuvchi asoslarini topasan ichkarida. Bugungi qaygʻularingni ildizi esa aksincha, eski orzu va umidlaring boʻlib chiqadi. Axir, “har kimni oʻz orzusiga yetkazib jazolash kerak”. Oʻz koʻngling tublariga shoʻngʻirkansan, oʻsha jazolarga dengizdagi qoyalar kabi urilaverasan. Qalbingdagi iqror va izhorlarning koʻpini koʻrib oʻzing ham koʻpda hayratlanasan. Nimadir seni yanayam ichkariroq kirishga undaydi. Undan ichkariga qadam bosmoq uchun jasorating yetmas. Duolaring, ibodatlaring, xullaski Allohga aytgulik nimalaringdir bor u yoqlarda. Baʼzida nima xohlashingni bilmay qolasan, baʼzida nima qilishni. Shunday paytlar seni oʻylar ummonidan olib chiquvchi qandaydir kuch bor. U yerlar oʻz qalbingning sen yetib bora olmas burchaklari...
Xona toʻla talabalar. Qoʻlingga savol yetib keladi: “Xayriyat, nimanidir bilib ketyapman”.
Kumush Odina
20.01.2025
@kumush_odina