Vaqt shunday narsaki uni ko‘rib turasan, ammo ushlay olmaysan. Unda yura olasan, yugura olasan, ammo to‘xtata olmaysan. Undan xursand bo‘lishing mumkin, ammo hafa bo‘la olmaysan...
O‘tayotgan vaqt qadrini ota-onangizda ko‘ring, bolalaringizda ko‘ring. Kechagina sizni qo‘llarida ko‘tarib yurgan ota-onangiz, bugun sizni qo‘llaringizga muhtojdirlar. Kechagina sizni qo‘lingizda turgan farzandlaringiz, bugun sizni qo‘llari bilan ushlab turishibdi…

Nolimang, vaqt bu imtihon. Hayot esa bir katta maktabdir…