#45bekat
8-yanvar. Dastlab Mixli Safarovning to’yxat maqolasini tahrir qilishga tutindim.
To’yxat Tilab Mahmudov va San’at Mahmudovalarining 70 yilligiga bag‘ishlangan. Har ikki ijodkorlar ham respublikamizda hurmat-e’tiborga sazovor kishilar. San’at opa jurnalistikada sadoqatli hamkasblarimizdan. Tilab akaning san’at estetikasiga oid ilmiy tadqiqotlari ko’pchilikka yaxshi ma’lum. Keyingi yillarda yozgan ba’zi hikoyalarga hatto Shukur Xolmirzayev ham e’tibor bergan edi. Ammo, yubiley munosabati bilan yozilgan har qanday maqolaga ozmi-ko‘pmi, mubolag’a aralashadi. Bu gal ham shunday bo‘lgan. Garchi Mixli aka ustoz maqomidagi jurnalist bo‘lsalar ham, to’yxatni qayta ishladim.
Tushlik arafasida xonaga ayol xodimlarimizdan biri kirdi. Uning boshiga yaqinda musibat tushgan — yakka-yu yolg‘iz ukasi og‘ir kasallikka chaliniib, olamdan o‘tgan edi. Qarangki, shovvoz shifokorlar marhumni kasalxonadan olib chiqishda tamagirlik qilishibdi. Qarindoshlaridan pul olishmaguncha, ko‘ngillari o’rniga tushmasdi. Bu gapni eshitib, dunyo ko‘zimga tor ko‘rinib ketdi. Ota vafotidan keyin, chala bitkazilgan hovlida uchta farzand yetim qolgan. Tamagirlar buni bilisharmikin…
Afsuski, bunday noxushliklar hayotimizda ozayish o‘rniga ko‘payib bormoqda. Maktublardan birida yozilishicha, tunda kasalxonalardan biriga og‘ir bemor yigitni olib kelishibdi. Navbatchi vrach kirib, zudlik bilan operatsiya qilish kerakligini aytibdi. Ammo jarroh bemorning qarindoshlarini kutib o‘tiraveribdi. Ertasi kuni qarindoshlar kelganida, vaqt kech bo‘lgan ekan…
Shu kuni kechqurun «Botanika» sanatoriyasida Guliston Davlat universitetining iqtidorli talabalari bilan uchrashuv bo‘lib o‘tdi. Baland parvozga shaylanib turgan bu yoshlar haqida havasim keldi. Har birida mustaqil fikr-mulohaza bor. Talabalardan biri menga: «Amerikada bo‘lgan ekansiz, u yerda talabalar bilan bizning o‘rtamizda qanday farq bor?» degan savol berdi. Men: «Agar vaqtingizni behuda o‘tkazmasangiz, ilg‘or bo‘lsangiz, ular bilan albatta o‘tip ketasiz», deb javob berdim.
8-yanvar. Dastlab Mixli Safarovning to’yxat maqolasini tahrir qilishga tutindim.
To’yxat Tilab Mahmudov va San’at Mahmudovalarining 70 yilligiga bag‘ishlangan. Har ikki ijodkorlar ham respublikamizda hurmat-e’tiborga sazovor kishilar. San’at opa jurnalistikada sadoqatli hamkasblarimizdan. Tilab akaning san’at estetikasiga oid ilmiy tadqiqotlari ko’pchilikka yaxshi ma’lum. Keyingi yillarda yozgan ba’zi hikoyalarga hatto Shukur Xolmirzayev ham e’tibor bergan edi. Ammo, yubiley munosabati bilan yozilgan har qanday maqolaga ozmi-ko‘pmi, mubolag’a aralashadi. Bu gal ham shunday bo‘lgan. Garchi Mixli aka ustoz maqomidagi jurnalist bo‘lsalar ham, to’yxatni qayta ishladim.
Tushlik arafasida xonaga ayol xodimlarimizdan biri kirdi. Uning boshiga yaqinda musibat tushgan — yakka-yu yolg‘iz ukasi og‘ir kasallikka chaliniib, olamdan o‘tgan edi. Qarangki, shovvoz shifokorlar marhumni kasalxonadan olib chiqishda tamagirlik qilishibdi. Qarindoshlaridan pul olishmaguncha, ko‘ngillari o’rniga tushmasdi. Bu gapni eshitib, dunyo ko‘zimga tor ko‘rinib ketdi. Ota vafotidan keyin, chala bitkazilgan hovlida uchta farzand yetim qolgan. Tamagirlar buni bilisharmikin…
Afsuski, bunday noxushliklar hayotimizda ozayish o‘rniga ko‘payib bormoqda. Maktublardan birida yozilishicha, tunda kasalxonalardan biriga og‘ir bemor yigitni olib kelishibdi. Navbatchi vrach kirib, zudlik bilan operatsiya qilish kerakligini aytibdi. Ammo jarroh bemorning qarindoshlarini kutib o‘tiraveribdi. Ertasi kuni qarindoshlar kelganida, vaqt kech bo‘lgan ekan…
Shu kuni kechqurun «Botanika» sanatoriyasida Guliston Davlat universitetining iqtidorli talabalari bilan uchrashuv bo‘lib o‘tdi. Baland parvozga shaylanib turgan bu yoshlar haqida havasim keldi. Har birida mustaqil fikr-mulohaza bor. Talabalardan biri menga: «Amerikada bo‘lgan ekansiz, u yerda talabalar bilan bizning o‘rtamizda qanday farq bor?» degan savol berdi. Men: «Agar vaqtingizni behuda o‘tkazmasangiz, ilg‘or bo‘lsangiz, ular bilan albatta o‘tip ketasiz», deb javob berdim.