Uygʻotgil oʻshani – uygʻot yogʻduni.
Nomus sanalmagan nomuslar haqqi.
Qonimizning alvon tanalarini
Kuyaday yeb ketgan hibslar haqqi,
Uygʻotgil oʻshani – uygʻot yogʻduni.

Rangsiz lablarimda Allohning soʻzi.
Chorasiz uzlatdan soʻrovdim panoh.
Koʻzimga koʻmilgan haqiqat koʻzi
Senga termulmakda. Javob yoʻq.
E voh!
Rangsiz lablarimda Allohning soʻzi.

Shodlanmoqqa qoʻymas nimadir hanuz,
Pisand etmas Vaqtni. Sudralib kelar.
Qichqirib, kul boʻlgan qaqnusmiz, qaqnus.
Qayta tugʻilmoqqa yoʻl bermas ular.
Shodlanmoqqa qoʻymas nimadir hanuz.

Koʻzyoshdan qoʻrqmagan aygʻoq koʻppaklar,
Qargʻishdan qoʻrqmagan bir toʻda kibor,
Xundan qoʻrqmagan shum koʻrshapalaklar,
Iymon ahlidurkim, eturlar abgor
Allohdan qoʻrqmagan zulmparastlar.

Sen buyuk soyasan. Uygʻotgil, uygʻot!
Ichimizda bir kuch yotar emranib.
Ichimizda Kun bor – koʻtarolmas bosh.
Kuydirgay ul muhlik, yo qolgay soʻnib.
Sen buyuk soyasan. Uygʻotgil, uygʻot!

Uygʻotgil oʻshani – uygʻot yogʻduni.
“Qonga qon!” naʼrasi tortilmay turib.
Bir xalqkim – oʻzini va Haqni tanir –
Vahshat-la qoʻzgʻolur… oʻshandan burun
Uygʻotgil oʻshani – uygʻot yogʻduni.

N. A