Stefan Sveyg. Ayol qalbining mutarjimi. Shu vaqtga qadar ayol xarakteri, tuygʻularini bu qadar chuqur ochib bergan adibni koʻrmadim. Sveygning kichik bir hikoyasi yoxud romanlarida ayol obrazi bosh planda turadi. Sveyg qahramonlarini oʻldirishni maʼqul koʻradi, xuddi oʻzining joniga qasd qilgani kabi...
Fashizmning ashaddiy dushmani bo‘lgan adib natsistlarning Yevropa bo‘ylab g‘olibona yurishlariga toqat qilolmadi va ruhiy tushkunlik natijasida 1942 yilning 22 fevralida o‘z joniga qasd qilib, hayotdan ko‘z yumdi. Stefan Sveygning fojiali o‘limi haqida Erix Mariya Remark o‘zining “Jannatdagi soyalar” romanida shunday satrlarni bitgan edi: “Agar olis Braziliyada o‘z jonlariga qasd qilgan Stefan Sveyg va uning xotini o‘sha fojiali oqshom biror bir kishiga o‘z his-tuyg‘ularini to‘kib solish imkoniga ega bo‘lganlarida edi, bu dahshatli o‘lim yuz bermagan bo‘lardi. Afsuski Sveyg begona yurtda va begona odamlar orasida yashayotgan edi”.
"Qalb besabrligi"dagi nogiron, ammo qalbi nihoyatda goʻzal qiz Editning muhabbatiga Gofmiller tomonidan munosib javob qaytarilganida ehtimol oʻz joniga qasd qilmasmidi? Yoki "Kristina" dagi kambagʻal pochtachi qiz yorqinroq, boshqa bir maskanda tugʻilganida oʻz hayotiga revolver bilan yakun yasamasmidi?
"Murabbiya" ham balki hozir baxtli hayot kechirayotgan boʻlarmidi?
"Nomaʼlum ayol" eng baxtiyor ayolga aylanardi, ehtimol.
Yoʻq, Sveyg gavdalantirgan ayollar ojiz emas, urush umrining eng goʻzal yillarini oʻchirib tashlagan, taqdir borsa kelmas tomonlarga uloqtirib yuborgan, kuchli boʻlib yashashga majbur qilgan, chin muhabbatiga arzirli javob ololmagan shoʻrpeshona ular. Insonlar ichida yashab turib, yolgʻizlanib qolishdan yomoni yoʻq.
Xullas, ayol qalbining eng inja tomonlariga nazar tashlamoqni, oʻz koʻnglingizni taftish etmoqni istasangiz, Sveyg asarlarini mutolaa qiling.
@dunyo_klassikasi
Fashizmning ashaddiy dushmani bo‘lgan adib natsistlarning Yevropa bo‘ylab g‘olibona yurishlariga toqat qilolmadi va ruhiy tushkunlik natijasida 1942 yilning 22 fevralida o‘z joniga qasd qilib, hayotdan ko‘z yumdi. Stefan Sveygning fojiali o‘limi haqida Erix Mariya Remark o‘zining “Jannatdagi soyalar” romanida shunday satrlarni bitgan edi: “Agar olis Braziliyada o‘z jonlariga qasd qilgan Stefan Sveyg va uning xotini o‘sha fojiali oqshom biror bir kishiga o‘z his-tuyg‘ularini to‘kib solish imkoniga ega bo‘lganlarida edi, bu dahshatli o‘lim yuz bermagan bo‘lardi. Afsuski Sveyg begona yurtda va begona odamlar orasida yashayotgan edi”.
"Qalb besabrligi"dagi nogiron, ammo qalbi nihoyatda goʻzal qiz Editning muhabbatiga Gofmiller tomonidan munosib javob qaytarilganida ehtimol oʻz joniga qasd qilmasmidi? Yoki "Kristina" dagi kambagʻal pochtachi qiz yorqinroq, boshqa bir maskanda tugʻilganida oʻz hayotiga revolver bilan yakun yasamasmidi?
"Murabbiya" ham balki hozir baxtli hayot kechirayotgan boʻlarmidi?
"Nomaʼlum ayol" eng baxtiyor ayolga aylanardi, ehtimol.
Yoʻq, Sveyg gavdalantirgan ayollar ojiz emas, urush umrining eng goʻzal yillarini oʻchirib tashlagan, taqdir borsa kelmas tomonlarga uloqtirib yuborgan, kuchli boʻlib yashashga majbur qilgan, chin muhabbatiga arzirli javob ololmagan shoʻrpeshona ular. Insonlar ichida yashab turib, yolgʻizlanib qolishdan yomoni yoʻq.
Xullas, ayol qalbining eng inja tomonlariga nazar tashlamoqni, oʻz koʻnglingizni taftish etmoqni istasangiz, Sveyg asarlarini mutolaa qiling.
@dunyo_klassikasi