СЕВАДИ...
Агар мендан сўрасангиз:
- Муҳаббатдаги энг гўзал нарса нима?
Мен айтаманки:
- Омонлик ва хотиржамлик!
Бунда кимдир сизнинг қўлингиздан эмас, қалбингиздан тутганини ҳис қиласиз...
Омонлик бу- бировга сизни хароб қиладиган имконни берасиз, аммо бутун борлиғингиз билан у сизга ҳатто гул ҳам отмаслигига ишонасиз...
Ораларингда нима бўлмасин, у сизга оддий шабада ҳам озор етказишини истамайди...
Ораларингда бўлиб ўтган уруш-жанжалларга қарамай унинг олдида қадрли бўлиб қолаверасиз...
Омонлик дегани кимнидир ўзингиздаги энг чуқур нуқта томон бошлайсиз. Худди китобнинг саҳифаси каби унга очиласиз. У худди кўзларини эҳтиёт қилгани каби сизнинг сирларингизни сақлашига ишонасиз...
Омонлик дегани бу кимгадир заиф нуқтангизни кўрсатасиз. Ҳаётда ўзингизни турли зарбалардан ҳимоя қилиш учун кийган совутингизни унинг олдида ечасиз. Сўнг унинг ўша заиф нуқтангизни босмаслигига, жароҳатингизга бармоғини суқмаслигига ишонасиз...
Омонлик дегани бу очилиш. Очилган кишингиз сизнинг бу очилган жойингизни сизга қарши ишлатмаслигидир. Унга ишониб қўлингизни берасиз. Қўлингизни қўйиб юбормаслигига бутун борлиғингиз билан ишонасиз. У билан гарлашганда худди ўзингиз билан гаплашгандек ҳис қиласиз ўзингизни. Унга ўзингизни оқлашга мажбур бўлмайсиз, масалани унга тушунтиришга мажбурият ҳис қилмайсиз. Чунки у сизни тўғри тушунишига ишонасиз...
Гарчи сизнинг таъбирингиз сизга хиёнат қилсада, унинг фаҳми хиёнат қилмайди. Сўзларингиз хато кетсада, унинг нияти хато кетмайди. Унинг елкасига бош қўйиб хижолатсиз йиғлай оласиз. Ўзингизни заиф сезмайсиз. Синиб парчаланган қалбингизни унга топширасиз. У қалбингизни даволашига инонасиз...
Туйғуларингиз қандай бўлса шундайлигича яшайсиз. Ташвишланасиз, ғазабланасиз, рашк қиласиз, ўзингиз билан ўзингиз овора бўлиб қоласиз. Аммо буларнинг барига қарамай у сизни севишига ишонасиз!
@din_nasixatdur
Агар мендан сўрасангиз:
- Муҳаббатдаги энг гўзал нарса нима?
Мен айтаманки:
- Омонлик ва хотиржамлик!
Бунда кимдир сизнинг қўлингиздан эмас, қалбингиздан тутганини ҳис қиласиз...
Омонлик бу- бировга сизни хароб қиладиган имконни берасиз, аммо бутун борлиғингиз билан у сизга ҳатто гул ҳам отмаслигига ишонасиз...
Ораларингда нима бўлмасин, у сизга оддий шабада ҳам озор етказишини истамайди...
Ораларингда бўлиб ўтган уруш-жанжалларга қарамай унинг олдида қадрли бўлиб қолаверасиз...
Омонлик дегани кимнидир ўзингиздаги энг чуқур нуқта томон бошлайсиз. Худди китобнинг саҳифаси каби унга очиласиз. У худди кўзларини эҳтиёт қилгани каби сизнинг сирларингизни сақлашига ишонасиз...
Омонлик дегани бу кимгадир заиф нуқтангизни кўрсатасиз. Ҳаётда ўзингизни турли зарбалардан ҳимоя қилиш учун кийган совутингизни унинг олдида ечасиз. Сўнг унинг ўша заиф нуқтангизни босмаслигига, жароҳатингизга бармоғини суқмаслигига ишонасиз...
Омонлик дегани бу очилиш. Очилган кишингиз сизнинг бу очилган жойингизни сизга қарши ишлатмаслигидир. Унга ишониб қўлингизни берасиз. Қўлингизни қўйиб юбормаслигига бутун борлиғингиз билан ишонасиз. У билан гарлашганда худди ўзингиз билан гаплашгандек ҳис қиласиз ўзингизни. Унга ўзингизни оқлашга мажбур бўлмайсиз, масалани унга тушунтиришга мажбурият ҳис қилмайсиз. Чунки у сизни тўғри тушунишига ишонасиз...
Гарчи сизнинг таъбирингиз сизга хиёнат қилсада, унинг фаҳми хиёнат қилмайди. Сўзларингиз хато кетсада, унинг нияти хато кетмайди. Унинг елкасига бош қўйиб хижолатсиз йиғлай оласиз. Ўзингизни заиф сезмайсиз. Синиб парчаланган қалбингизни унга топширасиз. У қалбингизни даволашига инонасиз...
Туйғуларингиз қандай бўлса шундайлигича яшайсиз. Ташвишланасиз, ғазабланасиз, рашк қиласиз, ўзингиз билан ўзингиз овора бўлиб қоласиз. Аммо буларнинг барига қарамай у сизни севишига ишонасиз!
@din_nasixatdur