8-sinf edim, geografiya ustozim maktabga yangi kelgandi, yosh bir ayol edi lekin bilimi juda kuchli edi, birinchi darsidayoq men bilan urushgandi, lekin keyingi darsidan faniga bo'gan hurmatimni ko'rib olimpiadaga taklif qilgandi, men ham yo'q deyolmadim, keyingi kunlar dardsdan keyin qolib tayyorlana boshladik va tayyorgarlik paytida biz shunchaki ustoz o'quvchi emas balki ochiq hayotiy mavzularda suhbatlasha boshladik va yaqin ustoz shogirdga aylandik, mana maktabni bitiribmanki haligacha o'qishimni va o'zimdan xol ahvol so'rab turadilar, to'g'risi shu ustozimni bir qilgan ishini hech esimdan chiqmaydi: direktorga qarshi shu bola (meni aytyapdi) uchun men onasi sifatida turub beraman, men javob beraman deganlari. ustoz doim oxirgacha meni qo'llab quvvatlashlarini, o'qishimda va kelajakda o'z o'rnimni topishda ko'mkachi bo'lishlarini va umuman o'zi shu ustoz hech esimdan chiqmaydi. ba'zi ustozlar bor ularga nima qilsa ham kam, ular bizni yuksalishimizni bizdanda ko'proq xohlashadi.
(Saodat Ro'ziyeva)
(Saodat Ro'ziyeva)