Marsel Prust doim po‘kakli panellar bilan to‘ldirilgan, tovush o‘tkazmaydigan xonada yozgan.

Xaruki Murakami ertalab soat 4 da uyg‘onadi, bir necha soat yozib, keyin ertalabki yugurish marafoniga qo‘shiladi. Bu qat’iy tartib unga doim "forma"da turishga yordam beradi.

Joan Rouling "Garri Potter"ni gavjum kafelardan birida yozishni boshlagan va kafening aurasi unga diqqatini jamlashga, voqealarni bir tizimga solib olishga yordam bergan ekan.

Zamonaviy fantast yozuvchi Nil Geyman ijod jarayonini sekinlashtirish va har bir so‘z ustida chuqurroq o‘ylash uchun qoralamalarini qog‘ozga siyoh bilan yozarkan.

Ernest Heminguey ijod qilish uchun qat’iy soat rejimiga bo‘ysungan, budilnik chalmagunicha to‘xtamay yozgan va budilnik  chalishi bilan dam olgan. Keyin yana budilnikka qo‘yib, yozishga o‘tirgan.

Rey Bredberi kutubxonadan yozuv mashinkasini qisqa muddatga ijaraga olib, kechasi bilan yozib chiqqan.

Charlz Dikkensning London ko‘chalarida sayr qilish odati bo‘lgan va u shahar hayotini erinmasdan kuzatgan. Bu kuzatuvlarni keyinchalik asarlariga ko‘chirgan.

Stiven King yozishdan qo‘li chiqib qolishidan qo‘rqib, har kuni yozishni odat qilgan. U hatto bayram kunlari ham yozishni kanda qilmaskan.

Vladimir Nabokov yangi asar g‘oyasini kartochkalarga yozib chiqib, keyin ulardan murakkab roman kompozitsiyalarini tuzgan.