KETSAM...
Ket demang, xoʻrlamang, haydamang meni,
Men ketsam... koʻzingiz yoshlab ketaman.
Oʻzi-ku sogʻ joyi qolmagan dilni
Tishlarim ichida tishlab ketaman.
Ketsam, qorayadi osmonning rangi,
Bulutlar yigʻlaydi aldangan qizday.
Shoʻrlik muhabbatning ogʻriqli zangi
Koʻksingizda qotib qoladi muzday.
Ketsam, qaytishimga bermayman va’da,
Unutolmay, eslab yigʻlaysiz meni.
Ikki dil rishtasi uzilgan joyda
Muhrlanib qolar ishqning yolqini.
Ketsam, yashashga ham arzimas hayot,
Qolmaydi dunyoning dunyoligi ham.
Koʻzlar nigohlardan soʻraydi najot,
Kipriklarga munchoq taqib dam-badam.
Ketdim! Sovimoqda tomirda qonim,
Oʻzimni oʻzlikka boshlab ketaman.
Sizga esa... sizga, kechiring, jonim,
Bir hovuch musibat tashlab ketaman.
Jo'rabek Ramazon
Ket demang, xoʻrlamang, haydamang meni,
Men ketsam... koʻzingiz yoshlab ketaman.
Oʻzi-ku sogʻ joyi qolmagan dilni
Tishlarim ichida tishlab ketaman.
Ketsam, qorayadi osmonning rangi,
Bulutlar yigʻlaydi aldangan qizday.
Shoʻrlik muhabbatning ogʻriqli zangi
Koʻksingizda qotib qoladi muzday.
Ketsam, qaytishimga bermayman va’da,
Unutolmay, eslab yigʻlaysiz meni.
Ikki dil rishtasi uzilgan joyda
Muhrlanib qolar ishqning yolqini.
Ketsam, yashashga ham arzimas hayot,
Qolmaydi dunyoning dunyoligi ham.
Koʻzlar nigohlardan soʻraydi najot,
Kipriklarga munchoq taqib dam-badam.
Ketdim! Sovimoqda tomirda qonim,
Oʻzimni oʻzlikka boshlab ketaman.
Sizga esa... sizga, kechiring, jonim,
Bir hovuch musibat tashlab ketaman.
Jo'rabek Ramazon