أفكار

Ey do‘stim, qancha umring behuda ketdi. Haq Taolo seni aql-zakovatdan, fahm-farosatdan qismagandi. Balki fikrlash qobiliyating, idroking aksariyat odamlarnikidan yaxshiroq edi. Ammo o‘sha aksariyat odamlardagi illatlardan xoli emasding. Yalqovlik va ortga surishdan qutulolmading.

Yana asosiy muammolaringdan biri hayotda aniq maqsadingni belgilab ololmading. Senda fokus ya’ni bir nuqtadan, aniq marradan chalg‘imay olg‘a siljish zaif edi. Garangsirab qolmagan, aniq risolati va manhaji bo‘lgan dinga sig‘insang-da buning ta’siri hayotingda ko‘rinmasdi. Millionlab dindoshlaring qatori avtopaylotda ertani kech qilib tirikchilik g‘amida yuraverding.
Eng qimmat bebaho umringni eng sharafli narsaga sarflashning ahamiyatini anglab yetmading. Ha, shug‘ullanishga arzirli mashg‘ulotlarning eng yaxshisi, eng ulug‘i ilm edi. Azizlik, ikki dunyoda muvaffaqiyat garovi ilmda edi. Ilmga manzil deb emas o‘la-o‘lguncha yuriladigan yo‘l deb qarashing kerak edi. Ilm bu tubsiz okean. Olim bo‘ldim boshqa o‘qishim kerakmas degan kuning johilga aylanasan.

Haliyam kechmas, nafasing bo‘g‘zingga tiqilmay turib tavba qilib qol. Hayotingdagi keraksiz narsalarni:  bordi-keldi, oshna-og‘ayni, o‘tirish-gap, narsa-buyum, mas’uliyat va majburiyatlarni kesib tashla. Shunda qalbingda va miyangda joy ochiladi.

Vaqtingni g‘animat bil, umring ko‘pi ketib ozi qoldi. Jononalardan ham ko‘nglingni uz. Agar xotinsiz faqat joriya bilan o‘tish imkoni bo‘lganda shuni tavsiya qilardim. Ehtiyoj uchun uylangansan, endi qolganini jannatda tatiysan. Bu dunyoning lazzati ham undan o‘n barobar ko‘p mashaqqatga o‘ralgan. Xomtama’ bo‘lma, keraksiz narsalarga chalg‘ima, ilm va ibodatga beril, solih amallar payida bo‘l. Shoyad shunda najot topsang.

©️ Fayziddin Moʼmin