Hodisa

Alloh taolo aytadi: "O‘z bandasini kechasi Masjidul Haromdan atrofini barakali qilganimiz Masjidul Aqsoga mo‘jizalarimizni ko‘rsatish uchun sayr qildirgan Zot pokdir. Albatta, U o‘ta eshituvchidir, ko‘rib turuvchidir", Isro surasi, 1 - oyat.

Isro va Me’roj kechasi huzn yilidan so‘ng Habib sollallohu alayhi vasallamning g‘am-qayg‘ulari yuvilgan kechadir.

Izoh: "Isro" so‘zining lug‘aviy ma’nosi "kechasi safar qilish"dir.

Shariatda esa Alloh taoloning amri ila Muhammad sollallohu alayhi vasallamning kechasi Buroqqa minib, bir zumda Makkai Mukarramadan Baytul Maqdisga safar qilganliklari tushuniladi. Ba’zi Hanafiy mazhabi ulamolarining tahqiq qilishlaricha, bu hodisa hijratdan bir yarim yil oldin, Ramazon oyining o‘n yettinchi kuni sodir bo‘lgan.

Isro hodisasi Islom da’vatining eng og‘ir va mashaqqatli davrida sodir bo‘ldi. Bu vaqtda mushriklar Rasululloh sollallohu alayhi vasallamga kuchli tazyiq o‘tkazishardi. Ularning zulmidan himoya qiluvchi Ab-u Tolib, Xadiyja binti Xuvaylid onamiz ham vafot etgandi.

Shunday qiyin va mahzunli bir damda Isro va Me’roj kechasi sodir bo‘ldi. Bu narsa u zotdagi g‘am-tashvishni ketkazish, da’vat yo‘lida sobitqadam bo‘lish, qalbga surur bag‘ishlash uchun tasalli berish edi.