Репост из: M1racle live 🧠
#frommydiary
Eslaysanmi qanday qiz eding..?
Eslaysanmi qanday orzular qilarding. Yulduzlardan zavqlanar, baxtli eding. Eslaysanmi har g'alaba qozonganingdagi o'sha tabassumni? Hech o'zingni aybdor his qilmasding. Qanday sevarding insonlarni... Maqsading bor edi. Uchishni, o'zingni kashf qilishni sevarding. Kitob olganingda qanday sevinarding. Har narsaga ulgurarding aslida. O'qirding, lekin buni o'zing sevganingdan qilarding. Ertalab rohatlanadigan o'sha kahvani eslaysanmi? Baqirarding, raqs tusharding, yangi nimalardir o'rganishga tashna eding...
Nima o'zgardi..?
Qachon tonggi kahva shunchaki kahvaga, atrofingdagi insonlar begonaga, kitoblar oddiy qog'ozga, hikoyalar ma'nosiz so'zlarga aylandi. Qachon o'zingni hech qayerga sig’mayotganidan tipirchilayotgan qushga aylantirding. Qachon paydo bo'ldi bularning bari..? Qachon o'zingni baxtli qilish uchun joningni hamma narsaga uradigan va oxirida "aybdor" biriga aylanding..? Qachon bir onda ko'zidan yosh oqadigan, o'z-o'zidan yig'laydigan qizga aylanding? Qachon yoningdagi odamlar "senda hammasi yaxshi, o'zing tragediya yasaysan" deydigan bir yerga kelding... Qachondan "yaxshiman" deganingda ko'zing yoshga to'lishni va "yaxshi emasman" deyish uyatga aylandi? Qachon o'zingni bu qadar ayblashni, berkitishni boshlading... Qachondan hayot tushunarsiz voqealiklarga aylandi...?
Aynan qaysi payt o'zingdan boshqa hammani tushunishni boshlading..?
Eslaysanmi qanday qiz eding..?
Eslaysanmi qanday orzular qilarding. Yulduzlardan zavqlanar, baxtli eding. Eslaysanmi har g'alaba qozonganingdagi o'sha tabassumni? Hech o'zingni aybdor his qilmasding. Qanday sevarding insonlarni... Maqsading bor edi. Uchishni, o'zingni kashf qilishni sevarding. Kitob olganingda qanday sevinarding. Har narsaga ulgurarding aslida. O'qirding, lekin buni o'zing sevganingdan qilarding. Ertalab rohatlanadigan o'sha kahvani eslaysanmi? Baqirarding, raqs tusharding, yangi nimalardir o'rganishga tashna eding...
Nima o'zgardi..?
Qachon tonggi kahva shunchaki kahvaga, atrofingdagi insonlar begonaga, kitoblar oddiy qog'ozga, hikoyalar ma'nosiz so'zlarga aylandi. Qachon o'zingni hech qayerga sig’mayotganidan tipirchilayotgan qushga aylantirding. Qachon paydo bo'ldi bularning bari..? Qachon o'zingni baxtli qilish uchun joningni hamma narsaga uradigan va oxirida "aybdor" biriga aylanding..? Qachon bir onda ko'zidan yosh oqadigan, o'z-o'zidan yig'laydigan qizga aylanding? Qachon yoningdagi odamlar "senda hammasi yaxshi, o'zing tragediya yasaysan" deydigan bir yerga kelding... Qachondan "yaxshiman" deganingda ko'zing yoshga to'lishni va "yaxshi emasman" deyish uyatga aylandi? Qachon o'zingni bu qadar ayblashni, berkitishni boshlading... Qachondan hayot tushunarsiz voqealiklarga aylandi...?
Aynan qaysi payt o'zingdan boshqa hammani tushunishni boshlading..?