Procrastination.
Universitetda o'qishni boshlaganimdan beri eng jiddiy muammolarimdan biri. Bilmadim bu boshqa universitet studentlari bilan ham bo'ladimi yoki yo'q. Lekin qancha buni oldini olishga harakat qilsam ham, qiyin. Eng qizig'i bu nafaqat akademik life'da ba’zida o'zimning social life'mda ham bo'ladi. Kimgadir biror topshiriq bo'yicha yordam berishni va'da qilsam, kechiktirishim aniq. Yoki umuman asosiy ishlar qatoridan chiqib ketadi.
Sabablarini o'ylab ko'radigan bo'lsam, bu qilinishi kerak bo'lgan ishning qiyinligi, ko'p vaqt olishi va perfect qila olmaslikdan qo'rquvim bilan bog’liq.
Eng qizig'i hafta davomida procrastinate qilib yurgan ishimni 1 yoki 2 soat ichida tugataman, hattoki yaxshiroq qilib.
Lekin asosiy muammo, procrastinating qilish meni kayfiyatim, mental healthimga ta'sirida. Sababi butun hafta "shuni tugatishim kerak" degan o'y meni charchatadi, asosiy ishning o’zi emas)
Qarasam, buyog'i yomonlashib ketadi, odat ham bo'lib qoladi.
Hozir iloji boricha harakat qilaman, biror ishni reja qilib qo'ydimmi, o'sha vaqtni o'zida boshlash yoki ko'rib chiqishga, sababi bir marta boshlaganimdan keyin chala tashlab qo'ysam vijdonim ko'proq qiynaladi, tezroq tugatishga harakat qilaman.
Keyin, bajarilishi kerak bo’lgan ishlarni yozib chiqaman, iloji boricha murakkablaridan boshlashga va deadlinelariga qarab tartib bilan bajarishga harakat qilyapman.
Zakyrqyzy