Барига қўл силтаб қўй

Одамлар гапи қизиқ,
Тўғри юрсанг ҳам бузиқ.
Қўйиб берсанг уларга,
Чизиб беради чизиқ.

Аввали роса куйдим,
Гап сўзлардан тўйдим.
Охири бор, эй- деб,
Қўлимни силтаб қўйдим.

Ортиқча ғам не керак,
Ҳаста бўлмасин юрак.
Ташвишлар ўзи камми,
Улгурмай бошим халак.

Гап сўзлари болалаб,
Охир тугар чамалаб.
Бир кун тўярлар ахир,
Оқ номимни қоралаб.

Хуллас дўстлар бекорга,
Жон куйдирманг беорга,
Бор гунохни аритиб
Кириб кетсинлар гўрга.

Тинч яшашни истасанг,
Барига қўл силтаб қўй.
Кўзларига кўрин ой,
Ичларига солиб вой.

Рози қиламан десанг,
Ўлгунча ейсан калтак.
Бирдай ёқиб бўлмайди,
Жоннинг ўзинга керак.

Барига қўл силтаб қўй...

Юсупова Зулфия.

XAYR𑀉I T𐌏𐌽Ᏽ 𐌽𐌏I𑀉A