Tog'larga chiq, holini so'ra
Har bir maysa, har bitta toshni.
Erkalatgin: dagarim, to'ram,
Yelkangga mindirib quyoshni.
Pastda qolsin cho'qqilar, shamol,
Puflab uchir yulduz uyurin.
Mirrixga bosh qo'yib orom ol,
Yuragingni erkin qo'yirib.
Ortiq seni cho'chitmas soya,
Axir shuni istarding mudom.
Qara, qanday mukammal g'oya,
Tog'! Cheksizlik! Inson va Xudo!
Endi qo'rqmay yashashing mumkin,
Singib ketdi ruhingga viqor.
O'limga tik boqasan,
Chunki
Yelkangda quyoshning izi bor!

Jontemir,
Darvesh qo'shig'i kitobidan.