ЎҒЛОНЛАР АСРАЙДИ АСЛИ ВАТАННИ


Буюк бир меҳрни дилга этиб жо,
Шу пойи - заминга тиксак-да жонни.
Қиз қўлига қилич берилмас, илло,
Ўғлонлар асрайди асли Ватанни!

Юрагида ўт бор, кўзларида чўғ,
Қалби ифтихорга, ғурурга тўлиғ.
Ўғлим бор деганда асли армон йўқ,
Ўт жонлар асрайди асли Ватанни.

Опам деб, синглим деб, ота-онам, деб,
Сиғинган гўшам деб, қиблахонам деб.
Ҳар гарди олтиндан, гул остонам, деб,
Иймонлар асрайди асли Ватанни.


Ўғил ёқар экан уй чироғини,
Раббим кўрсатмасин ғам-фироғини.
Йигит ечар бўлса гар белбоғини,
Армонлар асрайди энди Ватанни!

Агар севар бўлса, юрак титрайди,
қадамида қирқта малак титрайди.
қаҳр этса еру-фалак титрайди,
Мард жонлар асрайди асли Ватанни.

Номардлар олдида бошин эгмаган,
Кураги бир бора ерга тегмаган,
Алпомиш келбатли, худди сиз каби,
Полвонлар асрайди асли Ватанни!

@ShaxloAhrorova