Tramp yana Baydenni “Pista poʻchoq” qildi: “U mamlakatimiz tarixidagi eng yomon prezident edi. Jo eng yomoni, menga ishoning. Men narsalarni tartibga solishim kerak.  U tekkan hamma narsa axlatga aylandi!” Goʻyo oʻzi tarixdagi eng buyuk prezident boʻlganday! Axir, oldingi muddatida ham shunaqa katta-katta va’dalar bergan edi-ku? “Amerikani buyuk qilamiz!” deb qichqirib, lekin natija-chi? Savdo urushlari boshlagandi – lekin Amerika iqtisodiyoti gullab-yashnab ketgan joyi yoʻq. Meksika bilan devor qurishga tushgan – lekin pul yetmay, yarim yoʻlda qolib ketgandi. Pandemiya kelganda esa odamlarni “Bu oddiy gripp” deb aldagan edi, natijada AQSh dunyodagi eng katta qurbonlar soni boʻyicha yetakchiga aylangandi. Endi esa yana qaytib keldi va yana oʻsha eski plastinkani aylantiryapti. Baydenni ayblab, oʻzini xalaskor qilib koʻrsatyapti. Goʻyo u prezident boʻldiyu Amerikada sut-qatiq, tuxum arzon, hamma baxtli. Lekin haqiqat shuki, Tramp ham, Bayden ham Amerikani buyuk qilishni eplolmaydi – hatto oddiy barqaror holatda ushlab turishga ham kuchlari yetmaydi. Tramp doim “Demokratlar mamlakatni barbod qildi!” deb qichqiradi, Bayden esa “Tramp demokratiyani yoʻq qiladi!” deb javob qaytaradi. Lekin oddiy amerikaliklarga bundan zarracha foyda yoʻq. Narxlar oshishda davom etmoqda, siyosiy boʻlinish esa xuddi futbol ligasiga oʻxshab ketdi – har kim oʻz jamoasi uchun janjallashmoqda.