- Аҳволни барқарор деб бўлмайди. Биринчи ёрдамни кўрсатдик, аммо тўлиқ ташҳис қўйиш учун биздаги ускунлар етарли эмас. Шаҳарга олиб боринглар, йўлланма ёзиб берамиз.
Кутиш залида бир аҳволда турган эр-хотинга шу гапларни айтган доктор, Жамолни имлаб хонасига олиб кириб кетти. Кўзида ёши қотиб, рўмоли қийшайиб қолган Ҳанифа деворга суянганча қолди.
"Боламни ҳаётига шунчалик хавф туғилгунча қаерда эдим?" шу савол эзарди уни. "Қачон уни берганига шукр қилдим? Охирги марта қачон мажбуриятимдан эмас, яхши кўрганимдан ўйнатиб, тўйиб бағримга босдим? Қачон? Мен ҳам онаманми ўзи, эй Аллоҳ! Роббим сендан бошқа сўрагувчим йўқ, фарзандимни сақлаб қол. Майли ўрнига мени қийна, лекин фарзандим яшаси. У ҳали ҳаётга тўймади, яшамади ҳали, ўтиниб сўрайман Роббим..."
Инсонга имкон берилган. Энг катта неъмат бўлмиш дуо қилиш имкони. "Сўрасанг, бераман" деган Аллоҳдан нега тўла-тўкис бахт сўрамайди одамзот? 18 минг оламни "Ярал" сўзи билан яратган қодир зот сизни эҳтиёжларингизни бирини қондириб, бирини шундай ташлаб қўймайди-ку? Уни қудратига шубҳа қилганингизданми тўлиқ бахтни сўрай олмаслик?
Орада Жамол қайнотасиникига қўшни болани велосипедда жўнатди. "Дада, Раънони мазаси йўқ эди, шаҳарга олиб бориш керак экан, шаҳарни яхши биласиз, сиз билан кетайлик" деган мазмунда гапни етказган болакай, Маъмурни машинасида Зумрад билан уйига қайтди. Гулнорага хабар беришни истамади, у тиббиётдан кўра, фолбинларни ишини оқлайдиган аёл. Охирги марта касал бўлганда роса фолбинма-фолбин судраган, қизил товуқ, кўк қашқали ҳайвон, яна алламбалоларни сўйдирган-у, зиғирдек фойдаси бўлмаган. Докторга боришга ҳам қўймаган. Ҳозир ҳам шу феъли тутиб қоладиган бўлса, Худо кўрсатмасин-, фарзандидан айрилиб қолмасин яна. Тинчкина қайноатаси билан гаплашишни маъқул билди, онаси таъбори билан айтганда "хотинқули" Жамол.
бир соат ичида тўртовлон Раънони шаҳардаги шифохонага олиб келишди. Реанимация хонасига олинган Раънодан бир ярим соат деганда хабар чиқди.Аниқланишича, Ҳанифани сутида микроб бор. Бу Раънога таъсир қилган, қайт қилиши ҳам, ичак тизиминининг бузилиши ҳам шундан экан. Сутдан чиқариладиган бўлди қизалоқ. Ҳар эҳтимолга қарши 3 кун реанимация бўлимида, 2 ҳафта палатада қолиши айтилди. Реанимациядан чиқадиган куни Ҳанифани ўзи касал бўлиб қолди. Чилласи чиқмай кетмон кўтарган аёлда талай касаллик аниқланди. Ўрнидан туриш тугул қимирлашга ҳам ҳоли қолмаган экан, бечоранинг. Боласига "заҳар"ни ўзи "тутган"и учун ўзини кечиролмай турган бўлса керакда... Тузукроқ туз тотмай қўйганди, онасини мажбурлаши сабаб бир-икки қошиқни айлантирган бўларди-ю, оғзига ундан ортиғини олмасди. Аҳволи бениҳоя абгор, кўзлари киртайиб, кўз ости қорайиб кетганди, юзини аллақачон ажинлар "безаб", ҳаттоки, сочига оқ оралашни бошлаб юборган бир ҳолда эди у. Атрофга боқадиган кўзларида маъно йўқолган... Одамлар фарзанд доғини қандай кўтарар экан-а?
Касалхонани барча харажатлари Маъмур томонидан қопланаётганди.
Гулнорани жағи очилгани сир бўлмаса керак. Ҳар қалай набира экан, у ҳам бир жойда ўтиргани йўқ. Бир кун Турсуной фолбинни, бир кун Барчиной фолбинни чўнтагини гуллатётибди...
Жамол ҳам ачинди боласига, қизишди, аммо, чўнтагида пули йўқ, нима қила оларди? Қайнотасини чет элда ҳам танишлари бор. "Қилса ўзини невараси учун қилибди-да, ошиб-тошиб ётган бўлса" деган ўйлар айланарди миясида, онаси ва опасининг таъсирида. Улар Жамолни келганида яхшигина "бурашганди".
"-Ҳа деса ма деб қарз олиб, пулни тугатмагин. Хотининг касал қилганидан кейин бойвучча қайнотанг тўлайди-да. Уларни ҳам қони бор. Сарфласа, ўзингча бир нималар демагин. Совуқни кунида пул топишни ўзимас" деб тоза гап уқтирилган Жамол, бир ишни дўндириб қўйгандек касалхонада келиб-кетар, хотинидан тил учида ҳол-аҳвол сўраб, опасини гапини қайтарарди.
- Докторларгаям даволагани фойда, у ерингиз касал, бу ерингиз касал деса касалаканман деб ётаверма! Касал касални чақиради, яхшиман деб тузалишга ҳаракат қил. Минг докторма-доктор юриб, ҳар ой даволанадиганларам 100% соғлом бўлмайди, тушундингми?
Кутиш залида бир аҳволда турган эр-хотинга шу гапларни айтган доктор, Жамолни имлаб хонасига олиб кириб кетти. Кўзида ёши қотиб, рўмоли қийшайиб қолган Ҳанифа деворга суянганча қолди.
"Боламни ҳаётига шунчалик хавф туғилгунча қаерда эдим?" шу савол эзарди уни. "Қачон уни берганига шукр қилдим? Охирги марта қачон мажбуриятимдан эмас, яхши кўрганимдан ўйнатиб, тўйиб бағримга босдим? Қачон? Мен ҳам онаманми ўзи, эй Аллоҳ! Роббим сендан бошқа сўрагувчим йўқ, фарзандимни сақлаб қол. Майли ўрнига мени қийна, лекин фарзандим яшаси. У ҳали ҳаётга тўймади, яшамади ҳали, ўтиниб сўрайман Роббим..."
Инсонга имкон берилган. Энг катта неъмат бўлмиш дуо қилиш имкони. "Сўрасанг, бераман" деган Аллоҳдан нега тўла-тўкис бахт сўрамайди одамзот? 18 минг оламни "Ярал" сўзи билан яратган қодир зот сизни эҳтиёжларингизни бирини қондириб, бирини шундай ташлаб қўймайди-ку? Уни қудратига шубҳа қилганингизданми тўлиқ бахтни сўрай олмаслик?
Орада Жамол қайнотасиникига қўшни болани велосипедда жўнатди. "Дада, Раънони мазаси йўқ эди, шаҳарга олиб бориш керак экан, шаҳарни яхши биласиз, сиз билан кетайлик" деган мазмунда гапни етказган болакай, Маъмурни машинасида Зумрад билан уйига қайтди. Гулнорага хабар беришни истамади, у тиббиётдан кўра, фолбинларни ишини оқлайдиган аёл. Охирги марта касал бўлганда роса фолбинма-фолбин судраган, қизил товуқ, кўк қашқали ҳайвон, яна алламбалоларни сўйдирган-у, зиғирдек фойдаси бўлмаган. Докторга боришга ҳам қўймаган. Ҳозир ҳам шу феъли тутиб қоладиган бўлса, Худо кўрсатмасин-, фарзандидан айрилиб қолмасин яна. Тинчкина қайноатаси билан гаплашишни маъқул билди, онаси таъбори билан айтганда "хотинқули" Жамол.
бир соат ичида тўртовлон Раънони шаҳардаги шифохонага олиб келишди. Реанимация хонасига олинган Раънодан бир ярим соат деганда хабар чиқди.Аниқланишича, Ҳанифани сутида микроб бор. Бу Раънога таъсир қилган, қайт қилиши ҳам, ичак тизиминининг бузилиши ҳам шундан экан. Сутдан чиқариладиган бўлди қизалоқ. Ҳар эҳтимолга қарши 3 кун реанимация бўлимида, 2 ҳафта палатада қолиши айтилди. Реанимациядан чиқадиган куни Ҳанифани ўзи касал бўлиб қолди. Чилласи чиқмай кетмон кўтарган аёлда талай касаллик аниқланди. Ўрнидан туриш тугул қимирлашга ҳам ҳоли қолмаган экан, бечоранинг. Боласига "заҳар"ни ўзи "тутган"и учун ўзини кечиролмай турган бўлса керакда... Тузукроқ туз тотмай қўйганди, онасини мажбурлаши сабаб бир-икки қошиқни айлантирган бўларди-ю, оғзига ундан ортиғини олмасди. Аҳволи бениҳоя абгор, кўзлари киртайиб, кўз ости қорайиб кетганди, юзини аллақачон ажинлар "безаб", ҳаттоки, сочига оқ оралашни бошлаб юборган бир ҳолда эди у. Атрофга боқадиган кўзларида маъно йўқолган... Одамлар фарзанд доғини қандай кўтарар экан-а?
Касалхонани барча харажатлари Маъмур томонидан қопланаётганди.
Гулнорани жағи очилгани сир бўлмаса керак. Ҳар қалай набира экан, у ҳам бир жойда ўтиргани йўқ. Бир кун Турсуной фолбинни, бир кун Барчиной фолбинни чўнтагини гуллатётибди...
Жамол ҳам ачинди боласига, қизишди, аммо, чўнтагида пули йўқ, нима қила оларди? Қайнотасини чет элда ҳам танишлари бор. "Қилса ўзини невараси учун қилибди-да, ошиб-тошиб ётган бўлса" деган ўйлар айланарди миясида, онаси ва опасининг таъсирида. Улар Жамолни келганида яхшигина "бурашганди".
"-Ҳа деса ма деб қарз олиб, пулни тугатмагин. Хотининг касал қилганидан кейин бойвучча қайнотанг тўлайди-да. Уларни ҳам қони бор. Сарфласа, ўзингча бир нималар демагин. Совуқни кунида пул топишни ўзимас" деб тоза гап уқтирилган Жамол, бир ишни дўндириб қўйгандек касалхонада келиб-кетар, хотинидан тил учида ҳол-аҳвол сўраб, опасини гапини қайтарарди.
- Докторларгаям даволагани фойда, у ерингиз касал, бу ерингиз касал деса касалаканман деб ётаверма! Касал касални чақиради, яхшиман деб тузалишга ҳаракат қил. Минг докторма-доктор юриб, ҳар ой даволанадиганларам 100% соғлом бўлмайди, тушундингми?