Кейин... кейин нима бўлди? Ҳаммаси ёпти-ёпти қилинди Нозима тарафидан. У йиғламади, ялинмади. Таҳдид қилди.
- Агар ғинг десанг, сени орқангдан келган, мен ушлаб олганман дейман. Телефонингда у билан хабарлашганларимни исбот қилиб кўрсатаман. Кўрамиз қандай оқланаркансан?
Ҳа, айнан шу воқеадан кейин ростан ҳамма айб Ҳанифададек муомала қила бошлаганди Нозима. Ўзи майли, онасини ҳам гиж-гижлаб, Ҳанифани тинч қўймасди. Тиғ устида ўтаётганди умри. Унга ҳамма чўридек қарарди. "Онасини ўғли" - Жамол тўйдан кейин бир ой онда-сонда меҳр берган бўлди-ю, кейин қизиқиши сўндими? Ёки онасини таъсиридами, ортиқча гаплашмай, аёли гапирса жеркиб жавоб берадиган бўлди. Кунини ярмини ишда катта уста, бош бетончи бўлиб ўтказар, топган пулини бир сўмини кўрсатмай онасига берар, ярмини кўчадаги ҳар куни бўлмаса ҳам кун оралатиб ўткзадиган чойхона, улфатларига сарфларди. Ҳанифа ҳар қандай эҳтиёжи учун ўзи пул топиши керак эди. Агар, Жамол пул бергудек бўлса, Гулнора бир ой касал бўлиб ётар, ўғлини "оғзингдан қонинг келгур хотинқули! билган ишинг хотинни семиритириш, она керакмас сенга, касал бўлсам қарамайсан ҳам!" деб туриб оларди. Қон ютиб ўтказаётган кунлари кўзини жавдирашида онасига бўй кўрсатса, Зумрад "ҳали ҳаммаси яхши бўлади, мен ҳам бу кунларни бошимдан ўткзаганман. Қара ҳозир қанчаси ҳавас қиладиган оилам бор" деб уйидаги сирни айтишига қўймасди.Бу орада Ҳанифа ҳомиладор бўлди. Оғир ўтаётган ҳомиладорлик кунларининг бирида "қалин шуба палтойимни ювиб қўй" деб кетган Нозимани топшириғини бажараётганди. Иссиқ сув тугаб қолгани учун совуқ сувда чайқаётганди. Ҳаёл билан сув сепиб юборган жойига оёқ босиб юборди. Ҳаво совуқ эмасми, сув аллақачон музлаб қолган экан. Оёқ тойилди-ю, ерга чалпак бўлди. Ундан у ёғини эслолмайди. Кўзини касалхонада очди. Дастлаб нима бўлганини англолмади-ю, кейин миясига тепган ҳақиқат "фарзандинг энди йўқ" деди.
- Болам, - қорнини ушлаганча кўзидан дувиллаб ёшлар оқа бошлади, - сен учун чидаётгандим-ку ҳаммасига?! Нега кетдинг? Сенсиз яшашни менга нима кераги бор?
Сизни ҳам ҳеч сўнгги умидингизни тортиб олишга ҳаракат қилишганми? Илинж билан кутаётган томчингизни парчалашганми? Ҳаётингизга ялтироқ қурт нур сочиб турганда, уни эзғилаб ташлашганми? Менда шундай қилишди. Менга ялтироқ қуртни ҳам раво кўришмади. Ҳаётимни зулматга белаб, четдан қараганча устимдан кулишди...
- Агар ғинг десанг, сени орқангдан келган, мен ушлаб олганман дейман. Телефонингда у билан хабарлашганларимни исбот қилиб кўрсатаман. Кўрамиз қандай оқланаркансан?
Ҳа, айнан шу воқеадан кейин ростан ҳамма айб Ҳанифададек муомала қила бошлаганди Нозима. Ўзи майли, онасини ҳам гиж-гижлаб, Ҳанифани тинч қўймасди. Тиғ устида ўтаётганди умри. Унга ҳамма чўридек қарарди. "Онасини ўғли" - Жамол тўйдан кейин бир ой онда-сонда меҳр берган бўлди-ю, кейин қизиқиши сўндими? Ёки онасини таъсиридами, ортиқча гаплашмай, аёли гапирса жеркиб жавоб берадиган бўлди. Кунини ярмини ишда катта уста, бош бетончи бўлиб ўтказар, топган пулини бир сўмини кўрсатмай онасига берар, ярмини кўчадаги ҳар куни бўлмаса ҳам кун оралатиб ўткзадиган чойхона, улфатларига сарфларди. Ҳанифа ҳар қандай эҳтиёжи учун ўзи пул топиши керак эди. Агар, Жамол пул бергудек бўлса, Гулнора бир ой касал бўлиб ётар, ўғлини "оғзингдан қонинг келгур хотинқули! билган ишинг хотинни семиритириш, она керакмас сенга, касал бўлсам қарамайсан ҳам!" деб туриб оларди. Қон ютиб ўтказаётган кунлари кўзини жавдирашида онасига бўй кўрсатса, Зумрад "ҳали ҳаммаси яхши бўлади, мен ҳам бу кунларни бошимдан ўткзаганман. Қара ҳозир қанчаси ҳавас қиладиган оилам бор" деб уйидаги сирни айтишига қўймасди.Бу орада Ҳанифа ҳомиладор бўлди. Оғир ўтаётган ҳомиладорлик кунларининг бирида "қалин шуба палтойимни ювиб қўй" деб кетган Нозимани топшириғини бажараётганди. Иссиқ сув тугаб қолгани учун совуқ сувда чайқаётганди. Ҳаёл билан сув сепиб юборган жойига оёқ босиб юборди. Ҳаво совуқ эмасми, сув аллақачон музлаб қолган экан. Оёқ тойилди-ю, ерга чалпак бўлди. Ундан у ёғини эслолмайди. Кўзини касалхонада очди. Дастлаб нима бўлганини англолмади-ю, кейин миясига тепган ҳақиқат "фарзандинг энди йўқ" деди.
- Болам, - қорнини ушлаганча кўзидан дувиллаб ёшлар оқа бошлади, - сен учун чидаётгандим-ку ҳаммасига?! Нега кетдинг? Сенсиз яшашни менга нима кераги бор?
Сизни ҳам ҳеч сўнгги умидингизни тортиб олишга ҳаракат қилишганми? Илинж билан кутаётган томчингизни парчалашганми? Ҳаётингизга ялтироқ қурт нур сочиб турганда, уни эзғилаб ташлашганми? Менда шундай қилишди. Менга ялтироқ қуртни ҳам раво кўришмади. Ҳаётимни зулматга белаб, четдан қараганча устимдан кулишди...