FITRAT
1
Yolgʻonning chehrasi Yusufdan goʻzal,
Nigohlar mahliyo, jodulangan qalb.
Haqiqat tarixda yotibdi oʻsal,
Vaʼdaboz kalxatning changalida xalq.
Oqbilak qonunlar saroyning mulki,
Qoʻrgʻondan nariga qayrilib boqmas.
Bozorlar, masjidlar boshida tulki,
Bichilgan arslonlar sudralar oqsab.
Hurlik tomogʻida qayralar pichoq,
Biqirlab qaynaydi xoʻrlik qozoni.
Vijdon sohiblarin ezgʻilar qachov,
Davr surar qiztaloq hurmat qozonib.
Bir qashqir Mirrixga qarab uligay,
Tilini peshlarkan alam, bosqinlar:
“Bormi senda qorin-qursoq yoʻlida
Elin, yurtin, borin-yoʻgʻin sotqonlar?”
“Bor kazzob, olchoq, sulloh, gʻalamis,
Shundadir xudosiz peshvoning bari.
Suyak tashlasalar qarsak chalamiz,
Maqtovni xush koʻrar xon hazratlari.
Yillarki oʻzgarmas hukumat – gʻirrom,
Toʻtilar – meshqorin, burgutlar – mirriq.
Usti yaltirogʻu ichi qaltiroq
Omi kambagʻallar vatani Mirrix.”
Qashqir jim. Mirrixning ahvoli ham tang.
Pana-pastqamlarda poylaydi sopqon.
Bemalol yasholmas yurtidan, attang,
Har qadamda – chox, har qadam – qopqon.
Aslo roʻshnolik yoʻq dardi daryoga,
Azal pahlavonlar fojiyga oshiq.
Kindigin gʻar kesgan qullar Qashqirning
Nishonga oldilar muborak boshin.
Mukofot berdilar jallodni alqab,
Soʻqir olomonning loʻnji toʻla qand.
Farishta siyratli yebtoʻymas kalxat
Joʻshib yolgʻon-yashiq sayrash bilan band...
Endi ovoz yangrar Mirrixdan turib,
Quyoshga yoprilib borar toʻfonday:
“Bormi senda bir oʻlkani yondirib,
Oʻz qozonin qaynatguvchi xoqonlar?!”
✍ Jontemir
1
Yolgʻonning chehrasi Yusufdan goʻzal,
Nigohlar mahliyo, jodulangan qalb.
Haqiqat tarixda yotibdi oʻsal,
Vaʼdaboz kalxatning changalida xalq.
Oqbilak qonunlar saroyning mulki,
Qoʻrgʻondan nariga qayrilib boqmas.
Bozorlar, masjidlar boshida tulki,
Bichilgan arslonlar sudralar oqsab.
Hurlik tomogʻida qayralar pichoq,
Biqirlab qaynaydi xoʻrlik qozoni.
Vijdon sohiblarin ezgʻilar qachov,
Davr surar qiztaloq hurmat qozonib.
Bir qashqir Mirrixga qarab uligay,
Tilini peshlarkan alam, bosqinlar:
“Bormi senda qorin-qursoq yoʻlida
Elin, yurtin, borin-yoʻgʻin sotqonlar?”
“Bor kazzob, olchoq, sulloh, gʻalamis,
Shundadir xudosiz peshvoning bari.
Suyak tashlasalar qarsak chalamiz,
Maqtovni xush koʻrar xon hazratlari.
Yillarki oʻzgarmas hukumat – gʻirrom,
Toʻtilar – meshqorin, burgutlar – mirriq.
Usti yaltirogʻu ichi qaltiroq
Omi kambagʻallar vatani Mirrix.”
Qashqir jim. Mirrixning ahvoli ham tang.
Pana-pastqamlarda poylaydi sopqon.
Bemalol yasholmas yurtidan, attang,
Har qadamda – chox, har qadam – qopqon.
Aslo roʻshnolik yoʻq dardi daryoga,
Azal pahlavonlar fojiyga oshiq.
Kindigin gʻar kesgan qullar Qashqirning
Nishonga oldilar muborak boshin.
Mukofot berdilar jallodni alqab,
Soʻqir olomonning loʻnji toʻla qand.
Farishta siyratli yebtoʻymas kalxat
Joʻshib yolgʻon-yashiq sayrash bilan band...
Endi ovoz yangrar Mirrixdan turib,
Quyoshga yoprilib borar toʻfonday:
“Bormi senda bir oʻlkani yondirib,
Oʻz qozonin qaynatguvchi xoqonlar?!”
✍ Jontemir