Ko‘pchilik, biror narsaga erishishni niyat qilganda, kimlargadir nimanidir isbotlashni maqsad qiladi. Bunga turli misollarni keltirish mumkin. Masalan, ota-onamizga yaxshi o‘qish orqali ularning bizga sarflagan pul va vaqtini bekorga ketmaganini imtihon natijalari bilan ko‘rsatmoqchimiz. Yoki do‘stlarimiz oldida, ular aytgan gapga zid ravishda, yomon odatni tashlab, yaxshi inson bo‘lganimizni isbotlashga intilamiz. Aslida, bu misollar ijobiy, chunki ular o‘zimizga foyda keltirishi mumkin.

Biroq, ba’zida ko‘p pul topish yoki yuqori lavozimga erishishni shunchaki boshqalarga “zo‘r” ekanligimizni ko‘rsatish uchun qilamiz. Ba’zida boyligini namoyish qilish niyatida katta uy quraman deb o‘zini qiynab qo‘yadiganlar ham uchraydi. Yoki kimlargadir nimanidir isbotlamoqchiman deb, jarohat olish, vaqtidan ayrilish kabi salbiy oqibatlarga duch kelish ham mumkin.

Holbuki, aslida hech kimga hech narsani isbotlashga majbur emasmiz. Kuchli insonni kimdir “zaif” desa ham, u o‘z imkoniyatlari va kuch-quvvatini o‘zi yaxshi biladi. Eng asosiysi – o‘z-o‘zimizga isbot qilish: yaxshilik qilamizmi, saxiymizmi, kerakli paytda jahlimizni tiyishni bilamizmi, har gapda mulohazali bo‘lyapmizmi, bugungi kunimiz kechagidan yaxshiroqmi? Shularni o‘zimizga isbotlash orqali haqiqiy o‘sish va taraqqiyotni topamiz. Boshqalarga emas, balki o‘z nuqtai nazarimiz va amaliy harakatlarimizga tayanishimiz muhim.

Shunday ekan, hayotda kimlargadir nimalarnidir isbotlashga urinishdan ko‘ra, o‘z qiymatingizni chuqurroq anglash va o‘zingizni rivojlantirishga e’tibor qarating. Ana shunda muvaffaqiyat ham, hayrli o‘zgarishlar ham o‘zingiz bilan bo‘ladi.