Santiago cho‘lda harakatlanishda davom etar ekan, Alkimyogar unga hamrohlik qiladi. U Santiago bilan suhbatlashib, olamning siri va shaxsiy taqdir haqidagi tushunchalarni yanada chuqurroq ochib beradi. Unga quyosh, shamol va cho‘l bilan "suhbatlashish"ni o‘rgatadi, chunki tabiat inson qalbi bilan bog‘liq. Santiago asta-sekin dunyoning yagona tilini tushunib boradi va o‘z taqdiriga ishonchini mustahkamlaydi.

Bir kuni ular sahroda askarlar tomonidan ushlanib, Santiago shamolga aylana olishini isbotlashi kerak bo‘ladi. Bu daqiqada u Olam ruhi bilan bog‘lana boshlaydi va tabiat kuchlarini o‘ziga bo‘ysundirish orqali hayotining eng katta mo‘jizasini yaratadi – u sahroni qamrab olgan kuchli shamolni chaqiradi. Bu uning o‘z yo‘lini topish va taqdirini anglashidagi eng muhim bosqich edi.

Alkimyogar Santiago bilan birga yurib, haqiqiy xazinani izlashning so‘nggi nuqtasiga yetib keladi. U Santiago uchun so‘nggi darsini o‘tib, uni taqdiriga yuz tutishga chaqiradi. Santiago oxir-oqibat xazina topish joyiga yetib boradi, lekin kutilmaganda talonchilar tomonidan kaltaklanadi. Ulardan biri masxara qilib: "Men ham tush ko‘rdim, lekin unga ishonmadim. Sen qidirgan xazina sening tug‘ilgan joyingda ekan", deydi.

Bu so‘zlar Santiago uchun haqiqatning ochilishi bo‘ladi! U butun umr izlagan xazinasi aslida boshidan buyon o‘z yurtida ekanini tushunadi. Sayohati unga nafaqat oltin, balki hayotning eng buyuk sirlarini ham kashf etishga yordam berdi. Santiago o‘z uyiga qaytib, haqiqiy xazinasini topadi, lekin eng katta boylik – bu uning o‘zi orttirgan bilimlari va tajribasi edi.