🌿 📝SABR QILA OLAMANMI?!
Taqdir taqozosi bilan peshonamda bor ekan, yurtimdan uzoqroqqa, ishlab ro‘zg‘or tebratgani ketishimga to‘g‘ri keldi-deydi navbatdagi suhbatdosh U yerlarda mehnat og‘ir, qurilishda ishlayman. Men o‘zim bilan olib kelgan oziq-ovqat 3-kunda tamom bo‘ldi. Sababi, hamxonalarimning bu yerga kelib qolganiga ancha bo‘lgan, rahmim kelib hamma narsalarimni tarqatib yuborgandim, axir o‘zbegimning tandirda yopilgan nonlariyu-novvotlari, quritilgan bolday suvhon o‘riklariyu-qora mayizlarini kim ham sog‘inmaydi. Nonushtamiz nochorroq bo‘ladi. U bilan tushlikka yetib olish sal qiyinroq. Har kuni soat 11-larda qornim ochgani sezilib, biroz qo‘llarimda qaltirash paydo bo‘ladi. Har kuni bir hil. Soat 11-bo‘lganini shundan bilib olaman. Piyolaga bir dona oq qand solib choy yoki qaynatilgan suv quyamanda, eritib ichib olaman. Biroz quvvat bo‘ladi. Buni ilgari bilmasdim, shu yerda sezdim. Kunlar shu zaylda o‘tib turibdi. Ramazon kelishiga bir haftacha qolganda meni qo‘rquv egallay boshladi, Ro‘zani qanday tutaman, oziq-ovqatning ahvoli bu bo‘lsa, quvvatim yetmasa, tushlik bo‘lmasdan qornim ochsa...
Va nihoyat Ramazon ham keldi. Saharlik hamin qadar. Bugun nima qilarkinman? Mayli, eplaganimcha tutishga harakat qilaman. Shu yoshgacha tutib kelgan, endi jur’atsizlik qilsam bo‘lmas. Ish bilan bandmanu, soat 11-bo‘lishini kutyapman. Chunki qornim ochib qolishi, aytib o‘tganimday holsizlanishim bor edi. Agar holsizlansam ham ishdan ruhsat bermaydi. Kim ham birovga rahim qilardi, ayniqsa din nimaligini, ro‘za nima ekanligini bular tushunmasa, unda, nima qilarkinman?...
Ro‘za tutganda vaqt o‘tishi ham qiyin bo‘larkan, biram cho‘zildiki, kutganim sari uzoqlashyapganga o‘xshardi. Qo‘l ishda bo‘lgani bilan hayol faqat o‘n birda! Oxiri toqatim toq bo‘ldi, qarasam holsizlanmayapman. Demak endi yo o‘n bo‘ldi yoki sal-pal o‘tdi. Shuni so‘rab qo‘ya qolay, ko‘nglimni tinchitib dedim-da, brigadirga:
- Soat necha bo‘ldi? dedim.
- Soat to‘rt bo‘ldi!...
Quloqlarimga ishonmasdim, qayta so‘radim:
- Ha, to‘rt bo‘ldi, to‘rt! dedi ta’kidlab. Soat to‘rt bo‘ldi!?, o‘n birchi?, unga nima bo‘ldi? Nahotki? Endi peshin nima bo‘ladi?...
Tahorat qilishga kirishdimu, O‘zi ro‘za tutishga buyurib, O‘zi quvvat bilan sabr berib qo‘ygan Zotga tinmay hamd aytardim...
@falsafasi_hayot 🍃
Taqdir taqozosi bilan peshonamda bor ekan, yurtimdan uzoqroqqa, ishlab ro‘zg‘or tebratgani ketishimga to‘g‘ri keldi-deydi navbatdagi suhbatdosh U yerlarda mehnat og‘ir, qurilishda ishlayman. Men o‘zim bilan olib kelgan oziq-ovqat 3-kunda tamom bo‘ldi. Sababi, hamxonalarimning bu yerga kelib qolganiga ancha bo‘lgan, rahmim kelib hamma narsalarimni tarqatib yuborgandim, axir o‘zbegimning tandirda yopilgan nonlariyu-novvotlari, quritilgan bolday suvhon o‘riklariyu-qora mayizlarini kim ham sog‘inmaydi. Nonushtamiz nochorroq bo‘ladi. U bilan tushlikka yetib olish sal qiyinroq. Har kuni soat 11-larda qornim ochgani sezilib, biroz qo‘llarimda qaltirash paydo bo‘ladi. Har kuni bir hil. Soat 11-bo‘lganini shundan bilib olaman. Piyolaga bir dona oq qand solib choy yoki qaynatilgan suv quyamanda, eritib ichib olaman. Biroz quvvat bo‘ladi. Buni ilgari bilmasdim, shu yerda sezdim. Kunlar shu zaylda o‘tib turibdi. Ramazon kelishiga bir haftacha qolganda meni qo‘rquv egallay boshladi, Ro‘zani qanday tutaman, oziq-ovqatning ahvoli bu bo‘lsa, quvvatim yetmasa, tushlik bo‘lmasdan qornim ochsa...
Va nihoyat Ramazon ham keldi. Saharlik hamin qadar. Bugun nima qilarkinman? Mayli, eplaganimcha tutishga harakat qilaman. Shu yoshgacha tutib kelgan, endi jur’atsizlik qilsam bo‘lmas. Ish bilan bandmanu, soat 11-bo‘lishini kutyapman. Chunki qornim ochib qolishi, aytib o‘tganimday holsizlanishim bor edi. Agar holsizlansam ham ishdan ruhsat bermaydi. Kim ham birovga rahim qilardi, ayniqsa din nimaligini, ro‘za nima ekanligini bular tushunmasa, unda, nima qilarkinman?...
Ro‘za tutganda vaqt o‘tishi ham qiyin bo‘larkan, biram cho‘zildiki, kutganim sari uzoqlashyapganga o‘xshardi. Qo‘l ishda bo‘lgani bilan hayol faqat o‘n birda! Oxiri toqatim toq bo‘ldi, qarasam holsizlanmayapman. Demak endi yo o‘n bo‘ldi yoki sal-pal o‘tdi. Shuni so‘rab qo‘ya qolay, ko‘nglimni tinchitib dedim-da, brigadirga:
- Soat necha bo‘ldi? dedim.
- Soat to‘rt bo‘ldi!...
Quloqlarimga ishonmasdim, qayta so‘radim:
- Ha, to‘rt bo‘ldi, to‘rt! dedi ta’kidlab. Soat to‘rt bo‘ldi!?, o‘n birchi?, unga nima bo‘ldi? Nahotki? Endi peshin nima bo‘ladi?...
Tahorat qilishga kirishdimu, O‘zi ro‘za tutishga buyurib, O‘zi quvvat bilan sabr berib qo‘ygan Zotga tinmay hamd aytardim...
@falsafasi_hayot 🍃