Do'stlar_uz

ХАБАР ҚИЛИШЛАРИЧА,
Ҳазрати Исмоил алайҳиссалом бир куни бир дўсти билан ҳамроҳ бўлиб борар эди. Бир уй эшигига етганларида дўсти:
«Эй Исмоил, бу уй менинг уйимдир. Агар ҳамроҳлигимни дўст тутсанг, менинг бу уйда бир оз ишим бор. Мен кириб ишимни саранжом қилиб чиққунча, сен шу ерда тургин, мен дарҳол қайтиб чиқаман»,-деди.
Исмоил алайҳиссалом бу ваъдани қабул қилиб, ташқарида қолди. У киши уйига кириб, айтган ишини саранжом қилди. Аммо ҳазрат Исмоил (алайҳиссалом) ҳолини хотиридан чиқариб қўйди. У уйнинг яна бир бошқа тарафидан ҳам йўли бор эди.
Ундан чиқиб яна бир томонга равона бўлди.
Алқисса, уч кун ўтгандан кейин у киши уйи томон аввалги тарафдан яна келди. Кўрдики, ҳазрат Исмоил (алайҳиссалом) унинг эшигини олдида интизор ўтирибди.
Ундан сўради:
«Жаннат дарахтининг меваси ва миллат отасининг ўғли, бу ерда нима учун ўтирибсан?»
Исмоил алайҳиссалом жавоб берди:
«У замон, мени шу ерда ваъда билан ўтирғизиб эдинг, шу ваъдани сақлаб, сенинг қайтиб чиқишингга кўз тутиб, ҳозиргача ўтирибман».
У киши сўради:
«Мени кечикиб кетганимни билиб, нима учун туриб кетмадинг?»
Ҳазрати Исмоил (алайҳиссалом) деди:
«Сен келгунингча туришга ваъда берган эдим. Ваъдамга қарши боришни раво кўрмадим.
Агар йиллар ўтиб келмасанг ҳам, шу ерда ўтирар эдим. Бу кўчадан кетмас эдим».
Шунинг учун Ҳақ субҳанаҳу ва таъоло Исмоил алайҳиссаломни ўз каломида шундай тавсиф қилди:

اِنَّهُ كَانَ صَادِقَ الْوَعْدِ
яъни,

«Исмоил пайғамбариким, ваъдасида содиқ ва аҳдига вафо қилгувчи эди»
(Марям сураси, 54 оят).

Байт:

Аҳд айлабон уҳдасидин чиқса ҳар неку ниҳод,
Ҳар на ким қилдинг гумон ул бўлғуси андин зиёд.

Маълум бўлдики, халқнинг аҳдига вафо қилиш ёқимлидир.
Ундан кейин, махфий қолмасинки, Холиқнинг аҳдига вафо қилиш ундан ҳам ёқимлироқ эрур.

🌿☘🍀🌺🌸🌿🍀☘

https://t.me/Dostlar_uz_kanali

ШУКРОНАЛИК

Бир киши уйида ун қолмаганлиги сабаб буғдойни эшагига ортиб, тегирмон тарафга қараб йўл олибди. Етиб боргач, буғдойни тушириб олиши билан эшаги қочиб кетибди. Буғдойини тегирмончига топшириб, эшагини қидиришга чоғланибди. Эшагини ортидан қидириб бориб топа олмабди. Бу орада жума намози яқинлашганини кўриб: “Сен қаерга борсанг боравер, мен жума номозига бораман” деб, масжидга қараб йўл олибди.
Жума намозини адо этгач, ўйланиб қолибди, тегирмондан унни олиб кетай деса, эшаги йўқ, ноилож уйга қайтибди.
Уйига яқинлашгач, эшакнинг овози эшитилибди, ҳайрон бўлиб хотинидан сўраса, эшакнинг ўзи уйга қайтиб келган экан.
Хотини унга: “Қорнингиз оч бўлса керак, янги ундан нон ёпдим, келтирайми?” – дебди. У яна хайрон қолибди. Ун тегирмонда қолган, уйда ун қолмаган бўлса, хотини қайси янги ундан нон ёпганини сўрабди. Хотини: “Қўшнимиз ҳам тегирмонга борган экан, тегирмончи бизнинг унимизни ҳам қўшиб берворибди. Унимиз ҳам, эшагимиз ҳам ўз оёғи билан кириб келди”, - дебди кулиб.
Киши хотинидан бўлган ишларни эшитиб: “Аллоҳим мен сенинг бир амрингни ожизлик билан бажардим, эвазига шунча эҳтиёжимни қондирдинг. Сенга қанчалар шукр қилсак ҳам кам, Ўзингга беҳисоб шукрлар бўлсин!” – дебди.


Ҳулоса.......


,🌺°•┈┈•🌱❀🌱•┈┈•°🌺

Она дуоси


Бир куни бой бадавлат ўғил онасидан хабар олгани ёшликда ўсиб улғайган хонадонига келди. Онаси пешин намозини ўқиётган эди. Ўғил эшикда анча кутиб қолди. Она узоқ дуо қилиб намозини якунлаб ўғли ёнига чиқди, кутиб тоқати тоқ бўлган ўғил жаҳлда онасига деди:

– Она сиз ҳар куни беш вақт намоз ўқиб, узундан узоқ дуо қилиб, бир нарсаларни сўрайсиз? Лекин ҳеч нарсангиз йўқ, ночор ҳаёт кечирасиз. Мана менинг бошим саждага тегмаган, намоз ўқимайман, лекин ҳаммаси етарли, бирор нарсага муҳтожлигим йўқ – деди

Шунда она ўғлига: Болажоним, мен саждага бош қўйиб, сенинг униб ўсишингни, бой бадавлат яшашингни, ҳар ишда омадли бўлишингни сўрайман. Менга бундан бошқа ҳеч нарса керак эмас. Мана меҳрибон Аллоҳ сўраганимни беряпти, яна битта энг катта тилагим бор, шу тилагим ҳам рўёбга чиқса, мендан бахтли она йуқ дунёда -деди кўзларига ёш олиб.

– Нима тилак экан у, онажон – деди ўғил.
Она: сенинг беш вақт намоз ўқишингни, намозга шошилишингни кўзларим билан кўрсам армоним йўқ эди, болажоним. Онасининг сўзларини эшитган ўғил беихтиёр кўзига ёш олиб:
– Меҳрибоним, мен гумроҳ ўғлингизни кечиринг, деди.

ЭЙ ЎҒИЛ!!!
Сиз ўйламанг, «мен беибодат бўлсам ҳам, Аллоҳ менга беряпти» деб. Сизни хаққингизга кеча-ю кундуз дуо қилаётган ота-онангиз сабабчидирлар. Дуогўй ота-онангизни эъзозланг, ҳурмат қилинг, қадрига тириклик чоғида етинг!.


,🌺°•┈┈•🌱❀🌱•┈┈•°🌺

Дўстларингизга ҳам улашинг!

https://t.me/Dostlar_uz_kanali