БАЙТҲОИ ОМӮЗАНДА

Бузург ўст, ки чун сояи абр бар замин,
Чунон равад, ки дили мўрро наёзорад!
✍️Соиби Табрезӣ.

Касе, ки ошиқи худбину худнамо бошад,
Ҳамеша бар дари маъшуқ чун гадо бошад!
✍️Зебуннисо.

Аз мукофоти амал ғофил машав,
Гандум аз гандум бирўяд, ҷав зи ҷав!
✍️Саъдии Шерозӣ.

Дар ду олам нест моро бо касе гарду ғубор,
Ҳар ки моро ранҷа дорад, роҳаташ бисёр бод!
✍️Мирсаид Алии Ҳамадонӣ.

Ба лутфу марҳамат дилҳо нигаҳ дор,
Кас аз дасти забони худ маёзор!
✍️Носири Хусрав.

Ҳеҷ бадномӣ одамиро беш,
Нест аз ҷаҳлу аз зулми хеш.
Хашму шаҳват хисоли ҳайвонист,
Илму ҳикмат ҷамоли инсонист!
✍️Саноии Ғазнавӣ

Одамият чист? Худро дур аз шар доштан,
Хайрхоҳи халқ будан, нафъи безар доштан!
✍️Тошхуҷа Асирӣ!

Чу аз оштӣ шодӣ ояд ба чанг,
Хирадманд ҳаргиз накўшад ба ҷанг!
✍️Абўшакури Балхӣ.
 
Дидани дидори ҷонон давлате бошад азим,
Аз худо хоҳад Ҳилолӣ давлати дидорро!
✍️Бадриддин Ҳилолӣ.

Дусад бор агар мисс ба оташ дарун,
Гузорӣ, аз ў зар наёяд бурун.
Ба ноозмуда мадеҳ дил нахуст,
Ки ланги ситода намояд дуруст!
✍️Асадии Тўсӣ.

Ҳамсафар бо ахтарон будан хуш аст,
Дар сафар як дам наёсудан хуш аст! 
✍️Муҳаммад Иқбол.

Маёзор мўре, ки донакаш аст,
Ки ҷон дораду ҷони ширин хуш аст!
✍️Абулқосим Фирдавсӣ.

Бузургӣ саросар ба гуфтор нест,
Дусад гуфта чун ними кирдор нест!
✍️Абулқосим Фирдавсӣ.

Дар ҳама ҳол одамӣ шахси малаксират аст,
Лек ба ҷоҳ андаке нози харӣ мекунад!
✍️Абдулқодири Бедил.

Аз ҳаё магзар, ки дар номусгоҳи эътибор,
Шарм мардонро виқор асту занонро зевар аст!
✍️Абдулқодири Бедил.
  
Зиндагӣ дар гардан афтодаст, Бедил, чора чист?
Шод бояд зистан, ношод бояд зистан!
✍️Абдулқодири Бедил.

Эҳтироми халқ, Бедил, дар либос афтодааст,
В-арна якранг аст хун дар пайкари товусу зоғ!
✍️Абдулқодири Бедил.

Ба эҳсону карам дилҳо ба даст ор,
К-аз ин беҳтар набошад дар ҷаҳон кор!
✍️Фаридуддин Аттор.

Бо мунофиқ ҳар кӣ ҳамраҳ мешавад,
Манзили ў дар таги чаҳ мешавад!
✍️Фаридуддин Аттор.