Mahmudxoʻja Behbudiy 1911-yilda “Padarkush” dramasini yaratadi.“Padarkush” oʻz maishatiga oʻralib, dunyoni unutgan Turkiston xalqi yuziga tutilgan bir koʻzgu edi.Drama jaholat va nodonlik, oʻqimagan johil oʻgʻilning buzuq yoʻllarga kirib, oʻz otasini oʻldirishi haqida. Ramzlarga solib koʻrilsa, Padar – Turkiston, padarkush – oʻz millatini yoʻq qilayotgan johil avlodlar edi... “Padarkush” 1914-yiling 15-yanvarida ilk bor sahnaga qoʻyilgan. Oʻsha davr matbuotida “Xalq nihoyat koʻp kelib, bilet yetmagani va joyni yoʻqligi uchun uch-toʻrt yuz kishi qaytib ketdi”, deb yozilgan. Spektakl qoʻyilgan paytda chiptalarning oldindan sotilib ketgani, shunga qaramasdan, odamlar joy yetishmayotgan teatr – ibratxonada 3 soʻm berib boʻlsa ham tik turib tomosha qilishga rozi ekanligi, chipta narxi 2 so‘m (hozirgi 2 million so‘mga teng) boʻlib, oʻsha paytda unga bir oʻrtacha qoʻy berishini inobatga olsak, xalqning maʼnaviyatga tashnaligi ham ayon boʻladi.

Mana, oradan 100-yilcha vaqt oʻtdi. “Bizni kemirguvchi illatlar” maqolasida “Toʻy va taʼziyagʻa sarf qilinaturgon oqchalarimizni biz, turoniylar, ilm va din yoʻligʻa sarf etsak, anqarib ovrupoyilardek taraqqiy etarmiz va oʻzimiz-da, dinimiz-da obroʻy va rivoj topar!” deya taʼkidlagan Mahmudxoʻja Behbudiyning soʻzlari hamon ahamiyatini yoʻqotmagan.

👉 @DIUM11kasbituman