📚BESTSELLER📚

Shunchaki dom-daraksiz yo'q 😕

#iqtibos

"Eng og‘ir narsa – bu qalbda umidsizlik va iztirob bilan yashashdir. Lekin inson yuragi bardoshli, u hamma narsaga chiday oladi."

Fyodor Dostoyevskiy
"Xo'rlanganlar va haqoratlanganlar"

Pravasizlar #qalban birgamiz🫡

#iqtibos

"Hayotning hamma quvonchi shundaki, sen o‘z-o‘zingni yaxshilashing va mukammallashtirishing mumkin."

Dostoyevskiy
"Urush va tinchlik" asaridan

Hozirgi kunda Umar Hayyom dan so'ng trendda yurgan Dostoyevskiydan o'ziga xos aijb ijod namunasi.

Shu haqida bir og'iz😁

Uzoq yillar avvalga qaytamiz va xotiralarni titkilaymiz.

10 yoki 11 sinf vaqtlarim. Kollejga chiqib ketmasdan maktabda qolgandim. Sinfdoshlarimga uncha ko'p qo'shilmasdim. (To'g'ri noto'g'ri tuyulishi mumkin, lekin ichadigan chekadigan bollar bilan bir davrada o'tirishim uyimdagilarga ma'qul kelmagan. Voqeaga qaytsak). Eng yaqin 3-4 ta sinfdoshim bo'lardi. Uylariga yo'l boshqa tomonda bo'lsa ham meni uyimgacha birga borib keyin o'zini uyiga ketardi. (Hozir u bollani 1 tasi bilan oyda 1 ko'rishamiz. Qolganlari bilan ko'rishmaganimga 5 oydan oshdi menimcha). Xullas o'sha 5 oydan beri ko'rishmayotgan sinfdoshim 10 yoki 11 sinf vaqtimiz qorbobo bo'lib, mashinada o'sha men doim tushimda ko'radigan qizni uyiga borganmiz. (Real hayotda borganmiz). Xullas, uyiga borganmiz, sinfdoshim bilan amakivachchalari kirib chiqishgan.(Men mashinada qolgandim. Chunki dadasi tanib qolishi mumkin edida. Maktabda ko'rishgandik dadasi bilan u qizni). Xullas sovg'ani bergan chiqqan rasmga tushib chiqishgan oilasi bilan. Shu bilan oradan vaqtlar o'tgan xat yozishib yurardik u vaqtlar. Hozirgi bolalarnikidek qo'limizda shapaloqdek telefonimiz bo'lmagan edi. Undan keyin keyingi yili ham uyiga borganmiz. 2-marta borganimizda uyini adashtirib qo'shnisini uyiga kirib qolganmiz😂. Maktabga borganda xat yozib bergan qo'limda.(Boshqacha tabassum jilmaygan holda). Keyin u qiznikiga kirib chiqqandan keyin sinfdoshimni sevgan qizini uyiga borganmiz. Qorbobo bilan men kirishimiz kerak bo'lgan sevgan qizini uyiga. Sinfdoshim ham sinfdoshimizni ham sevardi😅. Xullas u qizni uyiga kiryabmiz. Uy jim jit. Darvozadan kirganda o'ng qo'lda bitta xona borakan. Baqirib chaqirdik, dadasi chiqdiyu 🤣. Qorni bor zabardasat odam edi. Tilimiz aylanmay qolgandi. Nega kelding deganda qorbobomiz tabriklagani keldik sher aytib bersa sovg'a beramiz degandik xolos zo'rg'a. Shunda ham dadasi bizni uyda yangi yil nishonlanmaydi deb uyidan haydab solgandi. Mashinaga chiqib qanday ketganimizni bilmay qolganmiz. Sinfdoshim bo'lsa, men bo'lganimda unaqa edi bunaqa edi deyishgan boshqasiga o'tmadi😅. (Xuddiki nimanidur eplaydigandek😂, Dadasini haybatini ko'rib biz qo'rqib ketdikku). Afsuski u qiz sinfdoshimga nasib qilmadi karoche.

Xullas gap nima haqida, bugun yangi yil, bundan 6 yil oldin uylariga borganim esimga tushib qolgani uchun nostalgia qilib eslagim keldi.
O'zi ham bu kanalda bor edi. Lekin chiqib ketgani uchun akkauntini ham topolmay qoldim keyin, U hozir balki kuzatar yoki yo'q. Lekin shunchaki qachondur ko'rib eslashga arzirli narsalar yozib qo'yaveraychi oxiri yaxshilikka bo'lar. (Yaxshi niyat)

Va yana uni tushimda ko'rishni boshladim.