"Qarg'alar uchsa qaraylik..." Bu cheksiz zulm oldida chorasiz qolgan onaizorlarning mungli ohu-nolasi edi aslida.
Bugun shu so'zlar, ko'ngilni aynitar darajada yoqimsiz musiqaga solinib, kuylangan qo'shiqqa jazavaga tushib, yuzida telbanamo tirjayish bilan o'yinga tushayotgan tartibsiz to'daga guvoh bo'ldim. Ularning soni juda ko'p edi, orasida yoshlar ham, keksaroqlar ham, ayollar ham; qora ishchilar ham, amaldorlar ham, saviyasizlar ham, o'zlarini saviyali deb hisoblovchilar ham bor edi.
Ularning jazavaga tushib, lekin yuzda tabassum bilan o'ynayotganlarini tomosha qilar ekanman, ko'zlarim olmasi ortida iliq bir narsa to'plandi. O'zimni bu holatimda telbadek his qilib ketdim. Men telbamanmi yoki ular? Ularni nima shu ko'yga soldi?..
"Chimyon" sanatoriysi oqshomlaridan ko'ngilsiz xotira.