—Ўзимизда Зуҳра ая деган хотин бор,- дейди онам,— Тошкентга келаётганида томоғига нон увоғи тиқилиб қолибди. Сув ичсаям кетмасмиш, йўталсаям чиқмасмиш. Тошкентга етиб келиб, энди дўхтирга оборамиз деб туришса, ўғли елкасига бир урган экан, отилиб чиқиб кетибди дегин. Бир мусича нон увоғини шундоқ чўқибдию, пир этиб учиб кетибди. Худойим ўша қушчани ризқини шунча жойдан томоғимнинг ичида олиб келди- я, битта мусичани ризқи деб жоним қанча қийналганини айтмайсизми, — дейди...

Ҳар бир жонзотнинг ризқига Аллоҳ кафил эканини исботи шу эмасми..?!

👉 @chortoqliklarbugun