СЕН ДЕЙСАН…
Ёмғир дек, сочилдим, пойингга, дейсан,
Шарқираб, оқмадим сойингга, дейсан.
Менда баланд эди, ғурур ва обрў -
Бош эгдим, истаган жойингга, дейсан.
Тушкун кайфиятда қоляпман, дейсан,
Оташ дек, чўғ бўлиб ёняпман, дейсан.
Баърига кеч бўлган, имконсиз висол,
Нечун унутолмай - боряпман, дейсан.
Ҳаққимни мен талаб қилолмам, дейсан,
Хатойим нелигин, билолмам, дейсан.
Менга муштоқ эди, бир неча кўзлар -
Мен сенга хиёнат, қилолмам, дейсан.
Юлдуз дек, бўзлолмай сарсонман, дейсан,
Дуннингда ларзонман - ларзонман, дейсан.
Гарчан, атрофимда ошиқларим бор -
Сен учун бунчалар, арзонман, дейсан.
Сен мени севдим деб алдадинг, дейсан,
Ёлғон муҳаббатга танладинг, дейсан.
Мендан нима ўтди, менда не гуноҳ?
Ёнимдан, айланиб аврадинг, дейсан.
Гулим деб, сўзлардинг гулманми, дейсан,
Ё ишқнинг қўлида, қулманми, дейсан.
Сендан садо чиқмас, сукутсан мудом,
Шамолда соврилган, кулманми, дейсан.
- Фақат сен ёнмадинг, мен ҳам ёняпман,
Менда ҳам шодлик йўқ, ғамда қоляпман.
Ташимда, кулгу бор - дилимда қайғу,
Мен бўлса дардимни шеърга ёряпман...
Шеърга ёряпман-у, нураб боряпман,
Нураб боряпман мен, тугаб боряпман...
© Абдувоҳид Сувонов
https://t.me/Adabiyot_olami