Машҳур турк шоири Нажиб Фозил кемада китоб ўқиб кетаётган экан. Мухлисларидан бири яқинлашиб:
— Устоз, дунёга Пайғамбар юборишнинг нима кераги бор эди? Аллоҳ ақл бериб қўйибди, йўлимизни ўзимиз ҳам топиб олардик, — дебди.
Нажиб Фозил китобдан бош кўтармай жавоб берибди:
— Кеманинг нима кераги бор. Денгиздан ўзинг сузиб ўтавер!
— Устоз, дунёга Пайғамбар юборишнинг нима кераги бор эди? Аллоҳ ақл бериб қўйибди, йўлимизни ўзимиз ҳам топиб олардик, — дебди.
Нажиб Фозил китобдан бош кўтармай жавоб берибди:
— Кеманинг нима кераги бор. Денгиздан ўзинг сузиб ўтавер!