Baxtsizlik formulasi: O’z ichki holatimizni boshqalarning tashqi holati bilan solishtirish.
Odamzod tabiatida bir narsa bor – o’zini boshqalar bilan solishtirish. Bu esa ko’pincha yashirin, lekin kuchli baxtsizlik asosi hisoblanadi. O’zingizning ichki holatingizni boshqalarning tashqi yutuqlari bilan qiyoslash – bu xuddi oynaga qarab, faqat yuzaki narsalarni ko’rishdek gap. Biz ko’rgan narsalar – faqat tashqi ko’rinish, lekin insonning ichki kechinmalari, qiyinchiliklari haqida hech narsa bilmaymiz.
Kimdir tashqi tomondan baxtli ko’rinadi, ammo ichida kurash olib borayotgan bo’lishi mumkin. Ammo biz bunga e’tibor qaratmay, “Nega men ulardek bo’lolmayapman?” deb o’zimizni qiynaymiz. Aslida, o’z yo’limizda ekanligimizni unutib qo’yamiz. Har bir insonning yo’li turlicha. Kimdir tezroq manzilga yetadi, kimdir sekinroq. Lekin manzil – har kimning o’zida yashirin.
Boshqalarning hayotini kuzatib, o’zimizga baho berish aslida o’z ichki dunyomizni kamsitish bilan barobar. Biz bilmaymiz, boshqalar qanday kurashlar olib borayotganini. Ulardan ko’rinadigan faqat muvaffaqiyatning yorqin tomoni, biz esa o’z xatolarimiz va kamchiliklarimizni ular bilan solishtiramiz. Shunda ichimizda “qoloq” degan bir hissiyot uyg’onadi.
Boshqalarning tashqi holati bilan emas, balki o’z kechayotgan hayotingiz, qadamingiz, rivojlanishingiz bilan band bo’ling. Baxt – tashqarida emas, ichingizda yashaydi. O’zingizni chin dildan sevganingizda, boshqalarning muvaffaqiyatlari sizni xavotirga solmaydi. Chunki siz o’zingizning yo’lingizni bilasiz, o’z rivojlanishingizni qadrlaysiz.
@abdulaziz_sharifov
Odamzod tabiatida bir narsa bor – o’zini boshqalar bilan solishtirish. Bu esa ko’pincha yashirin, lekin kuchli baxtsizlik asosi hisoblanadi. O’zingizning ichki holatingizni boshqalarning tashqi yutuqlari bilan qiyoslash – bu xuddi oynaga qarab, faqat yuzaki narsalarni ko’rishdek gap. Biz ko’rgan narsalar – faqat tashqi ko’rinish, lekin insonning ichki kechinmalari, qiyinchiliklari haqida hech narsa bilmaymiz.
Kimdir tashqi tomondan baxtli ko’rinadi, ammo ichida kurash olib borayotgan bo’lishi mumkin. Ammo biz bunga e’tibor qaratmay, “Nega men ulardek bo’lolmayapman?” deb o’zimizni qiynaymiz. Aslida, o’z yo’limizda ekanligimizni unutib qo’yamiz. Har bir insonning yo’li turlicha. Kimdir tezroq manzilga yetadi, kimdir sekinroq. Lekin manzil – har kimning o’zida yashirin.
Boshqalarning hayotini kuzatib, o’zimizga baho berish aslida o’z ichki dunyomizni kamsitish bilan barobar. Biz bilmaymiz, boshqalar qanday kurashlar olib borayotganini. Ulardan ko’rinadigan faqat muvaffaqiyatning yorqin tomoni, biz esa o’z xatolarimiz va kamchiliklarimizni ular bilan solishtiramiz. Shunda ichimizda “qoloq” degan bir hissiyot uyg’onadi.
Boshqalarning tashqi holati bilan emas, balki o’z kechayotgan hayotingiz, qadamingiz, rivojlanishingiz bilan band bo’ling. Baxt – tashqarida emas, ichingizda yashaydi. O’zingizni chin dildan sevganingizda, boshqalarning muvaffaqiyatlari sizni xavotirga solmaydi. Chunki siz o’zingizning yo’lingizni bilasiz, o’z rivojlanishingizni qadrlaysiz.
@abdulaziz_sharifov