endi qurilgan yoki nurab tugab bo'lganligi noma'lum uy yonidan o'tyapsan. chap tomoningda uzoqlarga cho'zilgan keng dala. chap yoningdan ko'ngling to'q. nimadir so'l tarafdan kelib hamla qilmoqchi bo'lsa ertaroq tadorigingni ko'rolasan, qo'lingga pastdan ilashgan narsani otishing yoki o'ng tomondagi uyga bekinishing mumkin. ammo uyning devorlari yuraging tomirlarigacha qo'rquv bag'ishlab turibdi. ataylab seni qo'rqitish, ustingdan kulish uchun qurilgan uydek salobati osmon o'laroq senga vahm ulashib turibdi. uy oldidan o'tganing zahoting, nimadir qo'rqinchli mahluq, senga otilishga tayyor payt poylab pisib turganga o'xshaydi. agar buni deraza oldidan o'tayotganingda eplolmasa, yugurib sen bormish tomondagi keyingi eshik va derazalar tomonga o'zini otadi, seni kutib olish uchun eng ideyal va hamlaga mos vaqtni intizorlik aralash nafrat, mehr, ochlik hissi bilan kutyapti. sen uddalading, uy yonidan o'tib olding, ortingdan iltijoli qarab qolmish o'sha mahluqqa bisotingdagi hamma jargonlarni uloqtirding, oyog'ingdanda oldinlab, ko'zlangan maqsad tomon zipillab tez-tez qadam bosyapsan. mahluq iltijosi va duolari o'laroq harakatga kelgan yerdagi kesaklar, mayda-mayda toshlar, yo'lingda sobit ketishinga monelik qiladi, oyog'inga-da botadi. lekin hammasiga beparvo, chiroq yoqsa yorishmayturg'on ko'nglingda shulalar paydo bo'lib, yugurgilab ketyapsan.